سینه زنی وتوسل به حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام اجرا شده به نفسِ سید رضا نریمانی

سرزمینِ بی حسین یعنی یه ویروونه
هر جا بوی حرمو می‌ده یعنی خونه
زنده می‌مونه ، زنده می‌مونه

تو رو بارون خدا اشکمو باور کن
این شبا تو بغلت حالمو بهتر کن
نگاه به نوکر کن، نگاه به نوکر کن

بغل وا کن که پناه خودمی
بغل وا کن تکیه‌گاه خودمی

معرفت یعنی خط به خط
یعنی عظمت یعنی ابی عبدالله

بی کران یعنی ضربان یعنی
مهربان یعنی ابی عبدالله

«ای حسین جانم، ابی عبدالله»

باز می‌گم تو خونواده‌ی منی قطعاً
من از این خونه و خونواده‌ام حتماً
غبار خونت من، غبار خونت من

باز می‌گم کهخاک سرده ولی تربت نه
که ترانه ها می‌میرن ولی نوحت نه
مَردمِ روضت نه، مَردمِ روضت نه

بغل وا کن دیگه رو سفید بشم
بغل وا کن که منم شهید بشم

این پریشانی، مرثیه خوانی
روضه گردانی آبروی ماست

خیمه نورانی مادرت بانی
خوان سلطانی آبروی ماست

«ای حسین جانم، ابی عبدالله»

اسمتو که می‌برن می‌گم جنون‌آمیز
باز می‌گم فقط حسینِ باده‌ی لبریز
شور رستاخیز، شور رستاخیز

اسمتو که می‌برم باز می‌گم آقایه
ابی عبدالله بزرگترین سرمایه
ان شاءالله مشایه، ان شاءالله مشایه

بغل وا کن که دلم تنگه برات
بغل وا کن برسم کرب و بلات

بغل وا کن پیش دلبرم باشم
بغل وا کن اربعین حرم باشم

ای جهان آرا مهربان یارا
نعمتی ما را ابی عبدالله

نفست مَحیا مُحی الموتی
جانم ای آقا ابی عبدالله

«ای حسین جانم، ابی عبدالله»