روضه وتوسل به حضرت رقیه سلام الله علیها اجرا شده۱۴۰۳ به نفسِ سید مجید بنی فاطمه

نام تو را هر جا شنیدم گریه کردم
هر وقت دختربچه دیدم گریه کردم

دلسنگی ام شهره است اما ناخودآگاه
تا ماجرایت را شنیدم گریه، گریه کردم

پیش تو در رؤیا برایت روضه خواندم
وقتی به پهلویت رسیدم گریه کردم

از خواب خوش با تازیانه می‌پریدیم 
اسفندوار از جا پریدم گریه کردم

در مقتلی خواندم لباست پاره بوده ست
پیراهن خود را دریدم گریه کردم

آتش گرفتم تا شنیدم گیسویت سوخت
آه جگرسوزی کشیدم گریه کردم

*بدونید این خونواده رو چجور وارد کردن، مثل اسیرای رومی وارد کردن، یعنی غل و زنجیر به گردن همه اشون انداخته بودن. برا همین بود گریه میکرد میگفت: بابا شترا آروم میرفتن ما رو میزدن، بابا دنبال بهونه بودن فقط ما رو میزدن بابا...گفت بابا ازت یه سوال دارم مگه تو چیکار کرده بودی، هر جا اسمتو میاوردم انقد کتکم میزدن..؟*