مناجات و توسل به امام رضا علیه ااسلام اجرا شده به نفسِ حاج عباس واعظی

برسانید نگار و سر و سامان مرا
بگذارید سر راه حرم، جان مرا

کعبه یک سنگ نشان است، خدا کم نکند
لطف پی در پی سلطان خراسان مرا

گر جدا ماندم از آن ماه، ملامت نکنید
چه کنم؟ چرخ فلک سرزده فرمان مرا

چند وقت است نخورده به ضریحش دستم
بفرستید به مشهد، غمِ تهران مرا

آی مردم همه آبرویم دست رضاست
من گنه کردم و داده همه تاوان مرا

گریه ام خنده ندارد، دل من تنگ شده
باز کن گوشه ای از خلوت ایوان مرا

حال شبهای گدا را چه کسی می داند
صبح کن جان جوادت شب هجران مرا

از همین فاصله دور، سلام آقا جان
مهربان! دست بکش موی پریشان مرا

تن بیمار مرا باز در آغوش بگیر
اینقدر طول نده مهلت درمان مرا

قبرم از شوق وصال تو به هم می ریزد
قدمی رنجه کن آن لحظه پایان مرا

نمک سفره ما چیست؟ اباعبدالله
می دهند از سر این سفره فقط نان مرا

گفت گودال برای بدنم تنگ شده
با نوک پا نشکن سنگ سلیمان مرا

ازلب خشک وترک خورده من دست بکش
با ته نیزه نزن اینهمه دندان مرا

شاعر:رضا دین پرور