روضه و توسل ویژه شهادت ابا المهدی آقا امام‌حسن عسکری علیه السلام اجرا شده به نفسِ استاد حاج‌منصور ارضی

"السَّلامُ عَلَيْكُمْ يا أهلَ بَيْتِ النُّبُوَّةِ!. بِمُوالاتِكُم عَلَّمَنَا اللّه ُ مَعالِمَ دينِنا ، وأصلَحَ ما كانَ فَسَدَ مِن دُنيانا"

خیر بیمار زمین خورده اگر تسکین است
بغلم کن که مرا مرهَم وتسکین این است
 
مهربانی بقیه به مذاقم تلخ است 
جان به قربان تو، دعوای تو هم شیرین است 

«یابن الحسن!
گر سلامم را نمی گویی 
در جواب بنده دشنامی بگو»
 
کنده ام از همه  تا که به تو رو بزنم
بده در راه خدا پشت درت مسکین است
 
بِشِکن بغض مرا تا که سبک تر بشوم 
بغضِ مانده به گلویم چقدر سنگین است 

آقا جان! 
همه جا خیر دعای تو نجاتم داده
گر چه این نوکر بد مستحق بد نفرین است

باز هم پیش تو شرمنده می آیم آقا
باز هم پیش تو ای دوست سرم پایین است
 
هر کسی کرب و بلایی است تو امضا کردی
کربلا رفتن من از کرمت تضمین است
 
من اگر کافر و گمراهم اگر شیخ طریق 
قبله ام روی حسین است همین است

*شب شهادت ای کاش سامرا بودیم..چه سامرایی درست کردن چه صحن و سرایی درست کردند.. ما یه امام حسن داریم تو بقیع نه صحنی نه شمعی نه چراغی.. آیا جلو چشم شما عمه اتون رو زدن؟ نه والله..  امام عسکری من رومو کردم به سرداب حضرت حجت گفتم مادرش نرجس خاتون هم اینجا خوابیده چه صحنی چه بارگاهی.. من نشنیدم مادرتو رو زده باشن اما اینو‌میدونم مادرمون حضرت زهرا رو زدن..

امام زمان علیه السلام اومدن آب بهش بدن  از بس که این زهر رو‌بدنش اثر گذاشته بود می لرزید دندونا میخورد به این ظرف، میپاشید هرکاری کرد نتونست آب بخوره.. بیست و هشت سالشون بود با سختی هم جون داده.. خیلی امام زمان تنهایی گریه کرده..ولی هرچی بود آب به لبش رسید لذا روضه امام عسکری همینه.. عمه اتون رو زدن نه ،مادرتون رو زدن نه،باباتون رو زدن نه...*
  
پا از گلیم بیشتر انداخته گدا
وقتی به خاک پات سر انداخته گدا
.
اطراف صحن بال و پر انداخته گدا
گر سوی گنبدت نظر انداخته گدا

دارد شبیه کرب و بلا عشق می کند
با گنبد جدید شما عشق می کند
.
در پیشگاه لطف تو عنوان مهم نبود
انسان رسیده یا که نه حیوان مهم نبود
 
سائل مسیحی است و مسلمان مهم نبود
 این چیزها برای کریمان مهم نبود

پای سفره تو نشستیم یا حسن 
ما اهل سامرای تو هستیم حسن 

هر چند ابری است هوای زیارتت
 دلها به حسرت است برای زیارتت

لبها گرفته اند هوای زیارتت
یادی کنیم از شهدای زیارتت

قربان زائران تو که در سفر خوشند
راه تو پر خطر شده و با خطر خوشند

ای کاش نیمه جان نشود مثل تو کسی
از دیده ها نهان نشود مثل تو کسی

راهی پادگان نشود مثل تو کسی
بیمار و ناتوان نشود مثل تو کسی

اطراف خانه ی تو چه شب ها به خط شدند
سرباز ها مزاحم آرامشت شدند