روضه و توسل به حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام ویژهٔ شب جمعه اجرا شده به نفس حاج احمد سلطانی

صلی الله علیک یامظلوم یا اباعبدالله

شبای جمعه شبِ وصاله
چیکار کنه نوکری که بی پر و باله

شبای جمعه دلم اسیره
هر جا باشم بهوونه ی تو رو می گیره

آقام حسین جان

شبای جمعه دل تو دلم نیست
کلافه میشم که چرا روزیم حرم نیست

شبای جمعه با دل تنگم
میگم منو ببخش که من مایه ی ننگم

آقای خوبم نعم الامیری
اسم منو آقا یه وقت قلم نگیری

به لطف روضه به لطف اشکام
ان شاءالله من درست میشم به لطف آقا

شبای جمعه  به من کرم کن
با یه سلام دلم رو زائر حرم کن

شبای جمعه رباب با غربت
با حضرت زهرا میاد برا زیارت

حسین جان! الهی مادر دورت بگرده
با نیزه و تیر با سنگ و شمشیر
اِنقده زدندکه آخرش شدی زمین گیر

غریب مادر گلو بریده
کی تو رو توی قتلگاه رو خاک کشیده

همونجا زینب مرگ آرزو‌ کرد 
وقتی تو رو با ضرب چکمه زیر ورو کرد

لبای خشکت اومد رو خاکا  
همون لبا که بوسه می زد رسول الله

«غریب مادر غریب مادر غریب مادر»

لبای خشکت منو صدا کرد 
داشتی با من حرف می زدی 
سر رو  جداکرد
 
بُنیّ قتلوک ذبحوک ومن الماء منعوک 
یاقتیل العبرات یا اباعبدالله
 
لطفی که کرده ای به من مادرم نکرد 
ای مهربانتر از پدر و مادرم حسین