روضه و توسل به حضرت زهرا سلام الله علیها اجرا شده فاطمیه۱۴۰۲ به نفس سید امیر حسینی

*مادر غصه ی بچه رو‌میخوره دید حسن داره دق می کنه..دید حسنش نمیتونه بلند گریه کنه...*

خزون شد اول عمرم بهار آرزوهام 
دیگه تا آخر عمرم سیاهه رنگ دنیام
 
میسوزه تار و پودم از اون داغی که دیدم 
شکست و رو زمین ریخت جلو چشمام امیدم 

کف کوچه ها با خون تر شد و صدای مادرم رفت 
خدا شاهده که جونِ منم برای مادرم رفت
 
*شیخ علی عبدالزهرا خواب امام حسن رو دید. گفت: آقا چرا روضه کوچه اینقدر شما رو سوزونده؟ فرمود: مادرم رو از من شناخت. اگه من با مادر نبودم کسی نمی فهمید مادر منه ، مادر من به حجاب و عفاف معنی میده.. کسی مادرم من رو نمی‌شناخت تو کوچه...*
 
میزدم داد که نزن نامرد 
کُشتیش پیش چشام نامرد 

جای مادر مرا بزن نامرد 
یک نفر بین چند تن نامرد
 
از غرورم شکسته تر مادر..  

اون زد و هر دو تا زمین خوردیم
هر دوتا بی هوا زمین خوردیم 
پیش نامردها زمین خوردیم 
خنده کردند تا زمین خوردیم 
 
چادر و خون و خاک تر مادر
  
در پیچ کوچه بود که ولگرد لعنتی 
با سنگ زد به آینه بی درد لعنتی
دیدم به جنگِ مادر رنجورم آمدی 
فریاد میزدم برو نامرد لعنتی

خونَت حلال خشم حسن میشود برو 
خونم به جوش آمده  خونسرد لعنتی
دیوارهای سنگی آن کوچه شاهدند 
با مادرم چه کرد کمر درد لعنتی۶

«آی مادرم ،مادرم،مادرم»