واحد حضرت زهرا (س) حسین سیب سرخی-توو کوچه ها زخمم نمک خورده

توو کوچه ها زخمم نمک خورده
انگشتر خلقت ترک خورده

درد منو هیچ کس نمی فهمه
زهرام جلو چشمام کتک خورده

دستامو از دستت جدا کردن
 تو شعله دنبال تو می گردم

جوری زد و جوری زمین خوردی
سنگینی دستاشو حس کردم

دار و ندار زندگیم، چیزی بگو حرفی بزن
خاکی میشه باز چادرت، هر شب تو کابوسِ حسن

زهرای من زهرای من زهرا...

از تو خجالت می کشم زهرا
از خاک رو چادر نماز تو

از پا منو میندازه می دونم
این چشم های نیمه باز تو

رو تو نگیر از من که می میرم
دنیا بدون تو برام پوچه

اینقد پر از زخمی که حیرونه
از جنگ برگشتی نه از کوچه

دار و ندار زندگیم، زخمی ترین یاس علی 
اشکاتو پاک کن فاطمه، گریه نکن جانِ علی

زهرای من زهرای من زهرا...

پاشو و پاک کن اشک زینب رو 
پاشو حسینت سر پناه میخواد

خونه خراب میشم بدون تو
پاشو که حیدر تکیه گاه می خواد 

واسه حسینت پیروهن دوختی 
با دستایی که سرد و بی جونه

پیرهن که جای خود، توی گودال
انگشترم واسش نمی مونه

مادر به سینش می زنه
شمر اومده بالا سرش

از توی گودال می برن
انگشتو با انگشترش

آقای من آقای من حسین جانم...