روضه و توسل به حضرت زهرا سلام الله علیها اجرا شده۱۴۰۲ به نفس سید امیر حسینی

*خیلی روضه ی کوچه سخته، زیاد هم نمی‌مونیم تو کوچه، باید رد شد رفت، یه لحظه شد تو کوچه، یه لحظه دنیای حسن تار شد..*

دنیای من بی تو سوت و کور و پوچه 
کاشکی اون روز بودم اونجا توی کوچه
 
کاش تو کوچه ها قاتل نمی رسید
من بمیرم آخر تو از نفس افتادی
کاش میشد خدا اون کوچه ناپدید
دستای لرزونو تو دست حسن دادی

نذر تو جوونیمو آوردم مادر
کاش من جات ضرب سیلی میخوردم
میموندی، من جای تو میمردم

غم که آوار می‌شود ای وای
درد بسیار می‌شود ای وای
خواب دشوار می‌شود ای وای
سرفه خونبار می‌شود ای وای
روضه تکرار می‌شود ای وای

غربت بی حدش به یادش هست
هق هق ممتدش به یادش هست
پسر ارشدش به یادش هست
قاتلی که زدش به یادش هست 

تا که بیدار می‌شود ای وای
کن دعا که دگر زمین نخورد 
هیچ زن در گذر زمین نخورد 
لااقل بی خبر زمین نخورد 
پیش چشم پسر زمین نخورد 
که چنین زار می‌شود ای وای

شهرِ صد رنگ بود و مادر بود
نیت چنگ بود و مادر بود
کوچه ای تنگ بود و مادر بود
هر طرف سنگ بود و مادر بود
فصل آزار می‌شود ای وای

خواست پیشش سپر شود که نشد۷
سدّ چندین نفر شود که نشد
مانعی در گذر شود که نشد
قد او بیشتر شود که نشد
حرف اَنظار می‌شود ای وای

وای از ازدحام و نامحرم 
فاصله یک دو گام و نامحرم 
پا به ماهِ امام و نامحرم 
آه بیتُ الحرام و نامحرم 
چشم خونبار می‌شود ای وای

کمرش را گرفت برخیزد 
پسرش را گرفت برخیزد 
چادرش را گرفت برخیزد 
تا سرش را گرفت برخیزد 
همه جا تار می‌شود ای وای

با رخ خیس و چهره ی زردش
پسرش تا به خانه آوردش 
صورتش را گرفته از مردش
نه که سیلی دلیل سردردش
سنگ دیوار می‌شود ای وای