مدح ویژهٔ ولادت عقیلهٔ بنی هاشم حضرت زینب سلام الله علیها اجرا شده۱۴۰۲ به نفس سید مجید بنی فاطمه

ادا هرگز نخواهد کرد شعری حقّ مطلب را
همان بهتر بدوزد شاعرش در مدح او لب را

کجــــا من می‌توانم مدح او گویم اگر عبّـــــاس
به غیرت، پاک می‌کردست جای پای زینب را

نخواهم گفت از رنجِ اسیری یا غم معجر
سزاوارست شأن حضرتش شعرِ مؤدب را

اگر زینب عنان گیرست حتّی سیدُالاحرار
به رسم عشق، پیش او نخواهد راند مرکب را

پرستاری به جز زینب ندارد حضرت سجّاد
که در آغوش گرم او تحمّل می‌کند تب را

ندارد شام با خود، قدرتِ خاموشی او را
که خورشید است و بی تردید روشن می‌کند شب را

به جز زهرا و زینب در توان کیست در زن‌ها
که وا دارد به تحسینِ شکوه خویشتن، رب را

قدش خم شد ولی امّا مصیبت‌ها دلیلش نیست
قدش خم شد که بر دارد ز روی خاک، مذهب را