دح ویژهٔ ولادت عقیلهٔ بنی هاشم حضرت زینب سلام الله علیها اجرا شده۱۴۰۲ به نفس کربلایی حنیف طاهری

الا که مقدم تو،مژده ی سعادت داشت
به خاک بوسیِ راهت فرشته عادت داشت
سلام بر تو، که ماه جمادی الاول
زجلوه ی تو به رخ خانه ی مسرت داشت

سلام برتو، که ام المصائبَت خوانند
چرا که غم، ز ازل در دلت اقامت داشت
سلام بر تو، بر هر زنی که از آغاز
به پاس، پیرویت از حجاب زینت داشت

تو از همان شَجَرِ پاک عصمت آمده ای
که ریشه در دل قرآن و جان عترت داشت
تو دست پرور آن، مادر بزرگواری
که قلبِ پاک پیمبر بر او ارادت داشت

تو سر بر آینه ی سینه ای گذاشته ای
که بوسه گاه نبی بود و عطر جنت داشت
تو زیر سایه ی آن بلبلی بزرگ شدی
که هرچه داشت شکوفایی از نبوت داشت

ندیده، دیده ی تاریخ چون تو بانویی 
که حق به گردن آزادی وعدالت داشت
چه بانویی، که پس از دختر رسول الله
به هر زنی که تصور کنی شرافت داشت

چه بانویــــــــی که بال مجاهدت پرواز
ز دشت ماریه تا اوج بی نهایت داشت
چه بانویی که صبوری نمود چون زهرا
چه بانویی که به قدر علی شهامت داشت

چه بانویی که به حد کمال در همه حال
اراده داشت ،وفا داشت،عزت وهمت داشت
چه بانویی که به هنگامه ی اسارت هم 
وقار داشت، حیاداشت، شرم و عفت داشت

چه بانویی که همه عمر ،در نیایش  شب
هزار بار ز خود تا خدای هجرت داشت
چه بانویی که به همراه یک مدینه صفا
گلابِ گریه و یک کربلا مصیبت داشت

چه بانویی که به خورشید خون گرفته ی عشق
به قدر وسعت هفت آسمان محبت داشت
خانم دل تو بود پر از التهاب شوق حسین
که لحظه لحظه ی عمرت از این حکایت داشت

بعدش هم حسین نیز به شایستگی نثار توکرد
هرآنچه عاطفه والتفات و رافت داشت
بی بی جان نبود حاجت بوسیدن گلوی حسین
حسین با تو هزاران هزار حجت داشت

ولی عزیز دلم حسین نیز از تو جدایی نداشت
در هر حال مگر به خاطر انسی که با شهادت داشت