روضه و توسل به حضرت زهرا سلام الله علیها اجرا شده به نفس حجت الاسلام انصاریان - به نزد آنکه جانش در تجلاست

بسم الله الرحمن الرحیم 

به نزد آنکه جانش در تجلاست
 همه عالم کتاب حق تعالی ست

 دختر پیغمبر..
خوشا آن دل که ماوای تو باشد 
 بلند آن سر که در پای تو باشد 

سراپای دلم شیدای آن است 
که شیدای سراپای تو باشد 

 فرونآید به ملک هر دو عالم 
هر آن سر را که در پای تو باشد
 
غبار دل به اشک دیده شویم 
کنم پاکیزه تا جای تو باشم 

در این دنیا دلم کی گیرد  آرام 
مگر مستی که شیدای تو باشم 

نمی‌خواهد دلم گل گشته صحرا 
مگر گل گشته صحرای تو باشد 

 *اجازه ی کمک به هیشکی نداد. جلوی این چهار تا بچه ی  یتیم با کلنگ خودش قبر کند..*
 
بر احوالم ببار ای ابر اشک از آسمان امشب
 که من با دست خود کردم گلم در گِل نهان امشب

 *قبر آماده شد و دیشب خودش رفت میان قبر هیچ کمکی نمی‌خواست که بدن رو برداره بیاره تو قبر.. اینقدر بدن لاغر شده بود که خودش با دست بدن رو برداشت.
 اینجا رو دیگه ما نمی‌فهمیم چیکار کرد با چه حالی جلوی بچه‌ها بند کفنو باز کرد. صورت سیلی خورده رو، رو خاک  گذاشت 
علی جان! چقدر براتون سخت بود که این صورت رو روی خاک بذارید.. برا  شما سخت‌تر بود یا برای اون آقایی که میخواست صورت بابا رو،  رو خاک بذاره بدن سر نداشت گلوی بریده رو روی خاک گذاشت.. "أبتا! أمّا الدُنيا فَبَعدك مُظلمة"
بیابون نشینا هرچی وایسادن  نیمهٔ شب دیدن از قبر بیرون نمیاد.گفتن نکنه پسر این پدر بمیره بریم زیر بغلشو بگیریم از قبر بیاریم بیرون اومدن جلو دیدن دوتا دستشو دو طرفه بدن قطعه قطعه گذاشته صورتش روی گلوی بریده.. آوردنش بیرون خودش خاک ریخت یه دستمال خاکم کنار گذاشت
سی پنج سال با این خاک سجده می‌کرد
روی این خاک نماز میخوند.قبر و پوشوند آب پاشید با کف دست یه تابلو و یه صفحه درست کرد با انگشت روی خاک گل شده نوشت...."یا أهل العالم!هذا قَبْرُ الْحُسَيْنِ بْنِ عَليِّ بْنِ ابيطالِب، الّذي قَتَلوُهُ عَطْشاناً"