نمایش جزئیات

روضه و توسل به حضرت زهرا سلام الله علیها اجرا شده۱۴۰۲ به نفس حجت الاسلام سید محمد حسین تقوی

روضه و توسل به حضرت زهرا سلام الله علیها اجرا شده۱۴۰۲ به نفس حجت الاسلام سید محمد حسین تقوی

برای روضه زهرا به ما توان بدهید 
به چشم گریه کنان اشک بی امان بدهید
 
برای سینه زدن در عزای مادرمان 
در این حسینیه ها بیشتر زمان بدهید

میان روضه که همسایه ایم بین بهشت 
کنار خانه ی زهرا به ما مکان بدهید

برای گریه بر آنچه که آمده سرمان 
بجای اشک به ما چشمِ خون فشان بدهید

به آه و زمزمه در روضه ها تسلایی  
 به قلب غمزده ی صاحب الزمان بدهید

اگر سؤال شد آخر چه شد به مادر ما 
فقط به دیده ی حسرت سری تکان بدهید
 
نمی شود که بگوییم بین‌ کوچه چه شد
برای مرثیه خواندن اگر زبان بدهید 

به روز حشر زمان حساب ناله زنیم
فقط بخاطر زهرا به ما امان بدهید

قسم به عصمت آن چادری که خاکی شد 
مزار مادرمان را نشانمان بدهید

*کاش این ایام کنار حرم مادر عرض ادب می کردیم.. ازهمینجا دلها رو روانه ی مدینه کنار خانه ی امیر المومنین کنیم..*
 
هیزم رسیده آتشی از در بلند شد
ای وای من که ناله ی مادر بلند شد

*اهل دلی میگفت: تا اون موقع اصلا کسی صدای بلند فاطمه رم نشنیده بود اما ببیند چی شد فاطمه بین در و دیوار داد میزد..

مأمور شد به صبر علی..از سکوت او سوء استفاده کرد ستمگر بلند شد با جمعی از اراذل و اوباش ریخت و پایش برای کشتن مادر بلند شد..
 
در را شکست او کمر شیعه را شکست  
طوری که وای وای پیمبر بلند شد 

طوری زدند خاطرشان جمع جمع  شد 
طوری زدن ناله ی حیدر بلند شد

با اینهمه همین که علی بین کوچه رفت
دیوار را گرفت از آنجا بلند شد

 از هوش رفت بی بی.. به هوش اومد یه جمله از جراحات بدن نگفت. حال آن مه جراحات کشنده داشت. فقط صدا زد اهل خونه، فضه، علی چرا نیست، علی رو کجا بردند؟ تا فهمید علی رو سمت مسجد بردند کشان کشان دست به دیوار، خودش رو به مسجد رسوند یه صحنه ای دید خانم، طاقت از کف داد. ملعون ازل و ابد شمشیر بالا سر علی گرفته..روزگار علی رو ببینید. علی یا بیعت می کنی یا سر از بدنت جدا میکنیم.فرمود: بی بی میرم همه اتون رو  نفرین میکنم ..امیرالمومنین سلمان رو فرستاد جلوی فاطمه رو بگیره نفرین نکنه.. 
"لَا یَوْمَ‏ کَیَوْمِکَ یَا اَبا عَبْدِاللهِ"چه کشید زینب بالای بلندی یه شمشیر نبود اصلا فقط شمشیر نبود.."فرقةٌ بالسيوفِ و فرقةٌ بالرماحِ و فرقةٌ بالحجارةِ ....