مدح وتوسل ویژهٔ ولادت حضرت جواد الائمه علیه السلام وحضرت علی اصغر سلام‌ الله علیها اجرا شده به نفس حاج محمد رضا بذری

می‌نویسم سر خط نام خداوند رضا 
شعر امروز بپرداز به لبخند رضا 

آنکه با آمدنش آمده محشر چه کسی است 
از تو در آل نبی با برکت تر چه کسی است 

آن که با آمدنش عشق بیان خواهد شد 
عالم پیر دگر باره جوان خواهد شد 

باز هم از سر خورشید حجاب افتاده 
یا که از چهره ی این طفل نقاب افتاده

بی گمان حافظ چشمان تو ابروی تو بود
دوش در حلقه ما قصه گیسوی تو بود 

آسمان از نفست یک شبه منظومه  نوشت
روزی شعر مرا حضرت معصومه نوشت  

عدد سائل این خانه زیادست امروز 
شعر وارد شده از باب جواد است امروز

بنویسید که تقویم بهاری بشود 
روز او روز پسر نامگذاری بشود

خالق از دفتر توحید جناس آورده 
جهل این قوم چرا چهره شناس آورده 

*از غربت امام رضا انقدر بس که چو‌ن سالها صاحب فرزند نشده بود و‌ مردم طعنه میزدن که آقا مگه بنا نبود از نسل شما امامت  ادامه پیدا کنه پس چرا شما هنوز صاحب پسر نشدی؟ حضرت در سن بالا صاحب فرزند شدن.. لذاست که حضرت فرمود: مبارک تر از این مولود اصلا نیست خیلی عجیبه ....و غربت امام رضا همین بس که پسر عموهای حضرت اقوام حضرت رفتن قَیّاف اوردن قیافه شناس آوردن ببینن این پسر آیا فرزند امام رضا هست یا نه ....!*

خالق از دفتر توحید جناس آورده 
جهل این قوم چرا چهره شناس آورده 

شک ندارم که از این حیله ابتر مانده 
رو سفیدیست که بر چهره کوثر مانده 

به رضا طعنه زدن جای تاسف دارد 
گرچه یعقوب شده مژده یوسف دارد

این جوان کیست که معنای قیامت شده است 
سند محکم اثبات امامت شده است 

گندمی باشد اگر رخ نمکش بیشتر است
با پیمبر صفت مشترکش بیشتر است
 
این جوان کیست که سیمای پیمبر دارد 
بنویسید رضا هم علی اکبر دارد 

آخر شعرِ من از قلبِ هدف میگذرد 
کاظمین تو هم از راه نجف میگذرد 

تا ز مولا ننویسم ادب کامل نیست 
چون که بی نور علی ماه رجب کامل نیست

یا علی یا اسدالله عَنان دست تو است 
جلوه کن باز یَدالله جهان دست تو است 

گرچه به ظاهر علی اصغر به نظر میرسد
باطناً اما علی اکبر به نظر می رسد 

خَلقاً و خُلقاً به رسولِ مدنی رفته است 
آینه ی حسن برادر به نظر می رسد 
 
میچکد از لعل لبش کوثر و یاسین و‌ نور 
کودک شش ماهه پیمبر به نظر میرسد 

وقت جلوسَش به سر دست امام زمان
حجت حق بر روی مِنبر به نظر میرسد 

چشم زمین محو شکوه اسداللهی اش 
در دلِ قنداقه چو حیدر به نظر میرسد 

کرب و بلا آمد و شد یک تنه جیش الحسین 
یکنفر اما دو سه لشگر به نظر میرسد 

در قد و بالا نه.. ولی در دل و جرأت چرا 
با عمو عباس برابر به نظر میرسد 

بعد علمدار، علمدار ِحرم میشود 
بس که ابوالفضل دلاور به نظر میرسد 

با قدمش با جنمش با نفسش با دمش
محسن صدیقهٔ اطهر به نظر میرسد  

مشک عمو آب عطش خیمه و اشکِ رباب 
روضه از اینها که فراتر به نظر میرسد 

حرمله گر تیر سه پر را نزند هم علی 
با لب خشکش گل پرپر به نظر میرسد 

چه کرد با جگر تشنگان نمیدانم 
رباب را که زمینگیر کرد آب فرات 

سفید شد همه ی گیسویش یکی یکی 
عروس فاطمه را پیر کرد آب فرات 

تمام اهل حرم تشنه، اسبها سیراب 
سپاه را چقدَر سیر کرد آب فرات