مدح ویژۀ ولادت حضرت علی اکبر علیه السلام و روز جوان اجرا شده به نفسِ حاج محمود کریمی

همه در حیرتم امشب 
که شب هفده ماه ربیع است
و یا یازده ماه شب شعبان معظم
شب میلاد پیمبر شده یا آینه ی
طلعت نورانی احمد به سر دست حسین
است و یا آمده از غار حرا باز محمد
عجبا این گل نورسته علی اکبرلیلاست
 بگو یوسف زهراست

بگو آینه ی طلعت طاهاست
بگو دسته گل فاطمه ی ام ابیهاست
بگو روح بتول است، بگو جان رسول است

سلام و صلوات همه برخُلق و خصالش
به جلالش، به جمالش همه مبهوت کمالش 
همه مشتاق وصالش که سراپاست
همه آینه ی احمد و آلش چه به خلقت چه
به طینت، چه به صورت، چه به سیرت ،چه به قامت چه به هیبت. همه بینید در این
خال و خط وچهره گل روی رسول دو سرا را

«آقا علی اکبر، مولا علی اکبر...
مجنون‌ همه عالم لیلا علی اکبر»

خانه ی یوسف زهراست زیارتگه پیغمبر اکرم 
نگه آل محمد به جمالیست که خود شاهد رخسار دل ارای محمدشده اینک
همگی چشم گشودند بسویش به گمانم گره خورده دل نورفاطمه برطره ی مویش
شده جا در بغل عمه و آغوش عمویش
نگه ماه بنی هاشمیان بر گل رویش

نفسَش نفقه ی صور و نگهش آینه ی نور
قدش نفله ی طور و بدمش معجزه عیسی
به لبش منطق  موسی همه ماتش، همه مستش همه دادند بهم دست به دستش
همه گل بوسه گرفتن ز پیشانی و لعل و لب و خورشید جمالش همه دادند سلامش،همه دیدن به مهر رخ او، وجه خدا را

«زیبا علی اکبر، رعنا علی اکبر....
ما تشنه ی عشق و دریا علی اکبر
آقا علی اکبر، مولا علی اکبر....
مجنون همه عالم، لیلا علی اکبر...»

نگه از دامن مادر ز گل روی پدر دوخته گویَدچه برازنده بُود نام علی بهرمن آن ز لب تو که وجودم همه گردیده پر ازتاب و تب تو
بخدایی خدا پیش تر از امدنم بوده دلم در طلب تو

به جز این نیست که باشد حسب من،
حسب تو، نسب من نسب تو، بخدا مثل علی در صف پیکار برآرم ز جگر نعره و یکبار زنم چون شرر نار بقلب صف اشرار
که گوید به من احسن به صف کَرب و بَلا حیدر کرّار و زَندخنده به شمشیر و به آن صولت و آن نیرو و آن غیرت و آن شوکت و عز و شرفم احمد مختار

سِزَد ازدل گهواره به عالم کنم اعلام
که ای خلق جهان!من به نبی نور دو عینم،
 به همه خلق ندا میدهم امروز که فردا به صف کرب و بَلا یارحسینم، عجبا مینگرم در بغل مادر خود معرکه ی کرب و بلا را

«دلدارعلی اکبر، سردار علی اکبر...
چون‌ حیدرکرار، کرّارعلی اکبر
آقاعلی اکبر، مولا علی اکبر‌...
مجنون همه عالم، لیلا علی اکبر..‌.»

ای نبی روی و علی صولت و زهرا صفت و فاطمه رفتار،حسن خوی
 توکه هستی ؟ که ربودی دل لیلا وحسین و حسن و زینب و عباس و علی را
تو نبی و یا که علی و یاکه حسن و یا که حسینی تو همون خون خدا یا پسرخون خدایی

تو همه صدق و صفایی
تو همه مهر و وفایی
تو به هر زخم شفایی
تو به هردرد دوایی
تو عزیز دل آقای تمام شهدایی

پدر و مادر و جانم همه هستن به فدایَت
منم اون مهروِلایت
منم اون مدح وثنایت
منم اون لطف و عطایت
منم اون حال و هوایت
همه را گفتم و گویم
 به دوعالم نفروشم
کفی از خاک درت را
بخدا سلطنت این است که
خاک قدم خیل گدایان تو باشم
ندهم این سِمَت از دست
بدستم بگذارند اگر مهر و مه و ارض وسما را

«آقا علی اکبر مولا علی اکبر...
مجنون همه عالم لیلا علی اکبر...»