روضه _ حضرت زینب كبری سلام الله علیها_ حسین سیب سرخی

"َاللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَة وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بَنیها وَ سِرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحَاطَ بِهِ عِلْمُکَ"."اللَّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الحُجَهِ بنِ الحَسَن صَلَواتُکَ علَیهِ و عَلی آبائِهِ ......."

 

*یابن الحسن...،امشب میخوای برا عمه ی صاحب الزمان گریه كنی،امشب فرق باید بكنه گریه ات با شب های دیگه،عاشورایی باید گریه كنی، یابن الحسن...*

 

آدم ز گریه بر غم او آبرو گرفت

حتی مسیح از دم او آبرو گرفت

 هر کس که گریه کرد برایش عزیز شد

از روضه ها و ماتم او آبرو گرفت

 موسی عصا به دست رها کرد طور را

آمد و از محرم او آبرو گرفت

 

*تا اسم محرم میاد حالت خراب میشه،یعنی ما محرم رو می بینیم؟*

 

 خضر نبی که زندگیش جاودانه شد

از قطره های زمزم او آبرو گرفت

 دنیا ز اعتبار مسیح و کلیم و نوح

یا از نگین خاتم او آبرو گرفت؟

 من مطمئنم هر که به بالا رسیده است

از ریشه های پرچم او آبرو گرفت

 

 *روضه ی زینب می خوام بخونم،از كجا برات بگم؟از مجلس نامحرم ها برات بگم؟از بالای تل زینبیه برات بگم؟ای بی كفن حسین جانم....*

 

هرگز خیال سلسله از خاطرم نرفت

شام و شراب و هلهله از خاطرم نرفت

*كجا بی بی خیلی بهت سخت گذشت؟*

خیلی به اشکِ ماتم ما خنده شد ولی

آن نیشخندِ حرمله از خاطرم نرفت

***

بس کن رباب حرمله بیدار می شود

سهمت دوباره خنده ی انظار می شود

*حالا روضه بخونم*

حرم ِ گرم و ساده ام پاشید

رفتی و خانواده ام پاشید

گرمی آفتاب یادم هست

التماس رباب یادم هست

شانه وقتی که خیزران بخورد

دست سخت است تا تکان بخورد

و از آن سخت تر به پیش رباب

ضربه ای طفل ِ بی زبان بخورد

من صدایش شنیده ام از دور

تیر وقتی به استخوان بخورد

از همه سخت تر ولی این بود

حنجر کوچکی سنان بخورد

تا صدای برادرم نرسید

وای جز خنده تا حرم نرسید

 ناله ام بند آمد از نفست

نفسم تا به حنجرم نرسید

 بین گودالِ تو به داد من

هیچ کس غیر مادرم نرسید

گرچه خوردم کُتک به جانِ خودت

پنجه ای سمت معجرم نرسید

ناله ات بود خواهرم برگرد

جان تو جان دخترم برگرد

 

*حالا می خوام روضه رو سخت تر برات بخونم*

 

بر سرت بود و بی مهابا زد

به لبت آب بود اما زد

تا صدای من و تو را ببُرد

چکمه پوشی به سینه ات پا زد

دید زخم است

 

*جوری ناله بزن،صدا به صدا نرسه،چون مدینه وقتی مادرش رو زدند،جوری داد می زدند صدا به صدا نرسه چه جوری فاطمه رو می زنند*

 

دید زخم است و جای سالم نیست

نیزه برداشت بین آنها زد

روضه ی پشت گردنت سخت است

خنجرش را درست آنجا زد

بعد او جوشن تو را کندند

رفت و پیراهن ِ تو را کندند

***

آهای خصم، امام است و احترامش كن

چقدر پشت و رویش میكنی تمامش كن

*حسین..... *

"اَلسَّلامُ عَلَیْكَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِكَ عَلَیْكَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ [اَبَداً] ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِكُمْ اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ"

 

هر كجا نام حسین است همان جا حرم است

حرم است،حرم است