فهرست

نمایش جزئیات

روضه و توسل به حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام اجرا شده شب یست و نهم ماه مبارک رمضان به نفسِ حاج‌ سید امیر حاج احمدی

روضه و توسل به حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام اجرا شده شب یست و نهم ماه مبارک رمضان به نفسِ حاج‌ سید امیر حاج احمدی

ایستادم به بلندی بدنم لرزان شد
زیر خروارِ نی و سنگ تنت پنهان شد

*حسین بگو ماشاءالله ..مادرش داره میبینه بگو بی بی یعنی دستم به محرم میرسه یانه؟..*

بسکه محو جمال اَحَدیّت بودی
که در آوردنِ پیراهن تو آسان شد

*گفت وداع کرد یه جایی حضرت سکینه سلام الله علیها.صدا زد بابا یادته دختر مسلم رو رو پاهات نشوندی،دست یتیمی رو سرش کشیدی،بیا پایین، میدونم میری و برنمیگردی ..یه وداع اینجا کرد ..اما یه وداع هم یه خرابه نشین با بابا کرد....گفت بابا....!*

بابا! با دست میگردم به دنبال سر تو
آخه سویی ندارد چشم ناز دختر تو...

*خوش به حال اونی که برای رقیه داد بزنه
داد بزنید برا این سه ساله میدونید چرا؟
آخه خرابه خیلی سرش داد کشیدن...*

از بس که سیلی خورده ام از این و از آن 
آخر من هم شدم شبیه مادر تو

*ظهر عاشورا رقیه نتونست با بابا وداع کنه چون تو خیمه خواب بود.روایت میگه و تو کتاب صحاب رحمت هم آمده:میگه یه لحظه ای از خواب  بیدار شد که دید نا نجیبا ریختن تو خیمه...شمر ملعون تا وارد شد..
بی بی پرسید؛  اَینَ اَبی؟ بابام کجاست؟
میگن چنان این نا نجیب سیلی تو صورتش زد...حسیییییین...*

برچسب ها