مدح و توسل ویژه وفات حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام اجرا شده حاج‌ حسین سازور_ری همان شهر دوست داشتنی ست

ری همان شهر دوست داشتنی ست
که کرم خانه ی خدا شده است
و به یُمن ترنم قدمت 
شهر اولاد مجتبی شده است

بین آغوش مهربان توام 
از همان خورد سالی ام آقا
دانه دادی و جلب مهرت شد
دل حالی به حالی ام آقا 

مثل خورشید روشنی بخشی
تا که در سایه ی حرم هستیم 
غم نداریم، حالمان خوب است
تا که همسایه ی حرم هستیم

ای ولی نعمت تعالی ری
دین تو تا ابد به گردن ماست
کربلایی شدیم در صحن
 حرمت شاه راه کرب و بلاست

زیر پای زائران اینجا
بال های ملائکه پهن است
عطر ناب حضور جبرائیل
پخش در گوشه گوشه ی صحن است

پیش چشم طلایی گنبد
ماه و خورشید رنگ می بازند
معجزه در حرم فراوان است
خادمان تو اهل اعجازند

گوییا جبرئیل و فطرس را
روبروی ضریح میبینم
دست بر سینه کنج ایوانت
خضر را بر آن مسیح میبینم

قلب های فراری از همه جا
 در پی ات از عاشقانه میاید 
حرمت پاتوق بهشتی هاست
 رندها پا برهنه می آیند 

معدن رحمتی و مدت هاست
 از نسیم کرامتت مستیم
حکمتی دارد اینکه در حرمت
 دائما به یاد هستیم

دست ما نیست مدح میگوییم 
ناخود آگاه روضه میخوانیم 
خود تو خواستی چنین شود
سرِّ این قصّه را نمی دانیم

رگ خواب دل رئوفت را 
روضه خوان ها چه خوب می‌دانند
هر زمانی گره به کار افتد 
روضه ی قحط آب میخوانند

آب گفتم، دلم به جوش آمد
آب گفتم ،دلم کباب شده
بس که داغ رباب جانسوز است
قلب سنگی من مذاب شده

دست ما نیست آب می‌بینیم 
یاد طفل رباب می افتیم
کودکی غرق خواب می بینیم
یاد طفل رباب می افتیم

رو به دشمن گرفت روی دو دست 
غنچه ی سردِ بی قرارش را
تا به یک جرعه آب تازه کند
حنجره خشک شیر خواره اش را

گفت : منّوا علی گلم پژمرد
پاسخش هلهله دادند
گفت یک جرعه آب میخواهم 
تیر را دست حرمله دادند

ساعتی بعد، پیش چشم حرم 
روی نیزه، سری نمایان شد
پیش چشم رباب گهواره 
سهم سوغات نامسلمان شد