شعر خوانی و توسل به حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام اجرا شده شب اول محرم۱۴۰۳ به نفسِ سیدمجید بنی فاطمه

"السلام علیک یا اباعبدالله یا رحمة الله الواسعه، یا باب نجاة الامّه"

با اجازه از خداوند تعالیِ حسین 
اولِ ماهی زدم دل را به دریای حسین 

بادبان عشق وا شد ناخدا آماده است
باز کشتی نجات شاه راه افتاده است 

شخص حیدر پای کار نصب پرچم آمده 
سینه زن ها یا علی ماه محرم آمده 

کشته ی اشک است اربابی که شد آقای ما
کِیف دارد دسته جمعی گریه کردن های ما

خالی از احساس بودم از غمش پُر می‌شوم
مطمئنم عاقبت با لطف او حر می‌شوم 

در میان هروله پرواز را حس میکنم
رَخت از تن میکَنم تا یاد عابس میکنم

بر لبم شور شهادت را عسل کن آخرش 
جان جُونَت نوکر خود را بغل کن آخرش 

*خیال کردی خودت اومدی؟ خیال کردی همینجوری گریه ات میگیره؟ فرمود: اگه چشمی گریه میکنه مادرش گریه اش میگیره و نظر به اون چشم میکنه، اگه اشکت جاری شد بگو مادر ممنونتم. شب اول محرم که میشه مادرش لباس پاره ی حسینشو از عرش آویزان میکنه، همون لباسی که از خون قلب حسینش، هی صدا میزنه "یا امّاه" همه ی عالم به گریه ی فاطمه زیر و رو میشه...*

حضرت زهرا خودش دنبال کار نوکر است
پیروهن مشکی نوکر دستدوز مادر است

ناله ی ما امتداد ناله های فاطمه ست
بانیِ اتمام روضه مجتبای فاطمه ست

چای مجلس از فرات شاه تأمین می‌شود
این عَلَم ها با پر جبریل تزئین می‌شود 

بین هیئت کربلایش را زیارت میکنیم
شب به شب با انبیا در روضه شرکت میکنیم 

دختری شیرین زبان اعجاز را آغاز کرد 
نطق لال مجلس ما را رقیه باز کرد 

*قربونت برم بی بی جان،شب اول محرمه به ما نفس بده برا بابات نوکری کنیم خانم*

آی نوکر رزق اشکت را از آب آور بگیر
کربلای اربعین را از علی اکبر بگیر 

کاش خون ما بریزد در دیار کربلا 
شیرخوار ما فدای شیرخوار کربلا 

بین آن خاکی که شاهِ تشنه لب از حال رفت 
ناگهان از ذوالجناح افتاد تا گودال رفت 

*فرمود: هر کی میخواد به مادر ما هدیه بده برا حسینش گریه کنه..*

مادر پهلو شکسته طاقت دیدن نداشت 
این تَنِ سر نیزه خورده پشت و رو کردن نداشت