روضه و توسل ویژهٔ ورود خاندان آل الله به سرزمین کربلا اجرا شده شب دوم محرم۱۴۰۳به نفسِ حاج مهدی سماواتی

محمل نگه دارید یاران یار اینجاست
بیت‌الحرام و کعبهٔ دلدار اینجاست

محمل نگه دارید و جان‌ گیرید برکف
زیرا خدا را وعدهٔ دیدار اینجاست

محمل نگه دارید زیرا تشنگان را 
آب از دم شمشیرِ آتش بار اینجاست

محمل نگه دارید که از خون شهیدان
دامان صحرا سر به سر گلزار اینجاست

میقات اینجا، کعبه اینجا، زمزم اینجا
رُکن و حرم سعی و صفا هر چهار اینجاست 

اینجا نبود و ذات حق ما را صدا کرد 
اینجا نه بوی سر که باید سر فدا کرد 

حاجیان جمعند دور هم، همه
پس کجا رفته حسین فاطمه؟

او به جای موی سر، سر می‌دهد
قاسم و عباس و اکبر می‌دهد

آوَرَد حجّی که قربانش کنند
در یَم خون سنگ بارانش کنند

کعبه‌اش، خون زمزمه اش، اشک شبش 
در قفایش ناله‌های زینبش

میقات اینجا، کعبه اینجا، زمزم اینجا
رُکن و حرم سعی و صفا هر چهار اینجاست
 
ما را بُود از حجِّ کعبه، برتر اینجا
باید طواف آریم دورِ دلبر اینجا

از تیر گردد سینه‌هامان چشمه چشمه
وز تیغ گردد ارباً اربا اکبر اینجا

هم ناله‌ها گردد پامال خزان‌ها 
هم غنچه گردد روی دستم پَرپَر اینجا

داغ عطش مانَد به لب‌های سکینه
خون می‌چکد از بازوی آب‌آور اینجا

از خنجر و شمشیر و تیر و نیزه و سنگ 
آید هزاران زخم روی زخم اینجا

اینجا بُوَد بر روی قلبم جای نیزه 
اینجا رَوَد سرهای ما، بالای نیزه 

سری به نیزه بلند است 
در برابر زینب خدا کند که نباشد...
سر برادر زینب

اینجا کند در موج خون زینب نظاره
بر جسم مجروح و گلوی پاره پاره 

*هی صدا میزنه "ءأنت أخی؟ ءأنت إبن والدتی؟ یومٌ علی صدر المصطفی، و‌ یوم علی وجه الثری"

اینجا بسوزد خیمه‌های ما در آتش
وز دامن دُردانه‌ها خیزد شراره

خلخال بیرون آورند از پای طفلان
خارج شود از گوش زن‌ها گوشواره

اینجا تسلای دلِ هر نازدانه
کعب نی است و سیلی است و تازیانه 

اینجا شود سرهای ما از تن بریده 
اینجا شود سرها به خاک و خون کشیده 

اینجا نوامیس خدا در مَقتل خود 
جسم مرا شویند با اشک دو دیده

اینجا کنار کُشتهٔ عباس، باید 
خیزم ز جای خویش با قد خمیده

*حسین....*