روضه و توسل ویژهٔ اربعین حسینی اجرا شده به نفسِ حاج مهدی سماواتی

"صلی الله علیک یا ابا عبدالله" 
 
*گفت عطیه برو ببین چه خبره، صدای زنگ قافله داره میاد، رفت و برگشت اومد گفت جابر صاحب خانه داره میاد..*
 
زجا برخیز جابر دلبر جانانه می آید 
قدم از خانه بیرون نه که صاحبخانه می آید 

زجا برخیز خود را کن مهیا بهر استقبال
که از ره بلبل و شمع وگل و پروانه می آید 

زجا برخیز جابر دلبر جانانه می آید 
زجا برخیز و زینب بی خانمان بنگر 

شده لبریزش از خون جگر پیمانه می آید
سکینه یکطرف، زینب زیکسو، فاطمه یکسو 
سر قبر حسین آن گوهر یکدانه می آید

به پاشو حجت حق سیّد سجاد را بنگر
 که از بزم یزید و زاده مرجانه می آید 

*همین که نزدیک شدن اونقدر تحمل تحمل نکردن، اجازه ندادن ناقه هارو روی زمین بخوابانن،مثل برگ خزان ریختن روی زمین..*
 
هر یکی سوی مزاری می دوید
هر یکی قبری در آغوش می کشید
 
لیک یک بانوی قد خمیده ای 
قد خمیده مو پریشان خسته ای
 
گفت: یارب! من چه سازم یا کریم   
رو سوی قبر که سازم یا رهی 

ناگهان آمد به خود با شور و شین
دید بنشسته سر قبر حسین 

یا حسین زینبت آمد ز سفر 
بر سر قبر تو ای تشنه جگر

آمدم عقدهٔ دل باز کنم 
با تن بی سرِ تو راز کنم

حسین من!
 ارغوانی شده رنگِ رویت 
شد سفید از غم وداغت مویم 

آنچنان رنج اسیری دیدم 
سیر از زندگیم گردیدم

«حسین جان...»
 
هر روز این چهل روز بوده مرا چهل سال 
می سوختم همیشه می ساختم هماره

"صلی الله علیک یا مظلوم یا ابا عبدالله
 باسمک العظیم الاعظم و به زینب الکبری یا الله، یاالله یارحمن یا رحیم یا مقلب القلوب ثبت قلوبنا علی دینک وکفنا یا قاضی الحاجات یا کافی المهمات انک علی کل شیء قدیر"