زمزمه و توسل ویژهٔ شهادت امام رضا اجرا شده۱۴۰۳ به نفسِ حاج محمد رضا طاهری

شال ماتم و
نوشته های روی پرچم و
لباس مشکی محرم و می بوسم

*با همش خداحافظی کن...*

مُهر تربت و
من از خاک فرشای روضه ات و
دو دست چایی ریز هیأت و می بوسم

میدونم کم غصه خوردم
حلال کن آقا نمُردم
شنیدم من قتل صبر و
ولی باز طاقت آوردم

گفتن که، لب تشنه جون میدادی
از روی اسب افتادی؛ ولی نمُردم

*از اون بدتر‌‌...*

گفتن که، رفته اسارت زینب
بچه‌ ات کتک خورد هر شب
ولی نمُردم

*همه این گریه ها رو از اون آقایی داریم که دستور داد "یابن الشبیب! إن كُنتَ باكياً لِشَيء فَابكِ للحُسَين" حالا از اون آقا برات بگم. دلتو می بری کربلای امام رضا...*

دست و پا میزد
جواد و با گریه صدا میزد
به سینه سنگ کربلا میزد
وای وای وای

مادرش نبود
اگه معصومه خواهرش نبود
ولی خنجر رو حنجرش نبود
 وای وای وای

*ببین امام رضا دوباره بردت سر سفره جدش. فقط حسین...*

نسوزوند آفتاب تنش رو
نبردن پیراهنش رو
ندید خواهر روی سینه‌ اش
جای پای دشمنش رو

ای وای از، خواهری که تو جنجال
دید شمر اومد تو گودال
براش بمیرم

ای وای از، وقتی دلا رو سوزوند
با پا تن و برگردوند
براش بمیرم

شاعر: محمد بیابانی