روضه و توسل ویژهٔ شهادت امام رضا اجرا شده به نفسِ سید رضا نریمانی

اگرچه گریه نمودم دو ماه با غمتان 

*خوب حالا چی می‌خوای؟ دو ماه گریه کردی که چی، خوب آقا حرف دارم..* 

اگرچه گریه نمودم دو ماه با غمتان
مرا ببخش نمردیم پس از محرمتان 

آقا جان!
لباس مشکی من یادگاری زهراست
چگونه دل بکنم از آن چگونه از غمتان؟

 بگیر امانتی ات را، خودت نگهدارش
 که چند وقت دیگر می‌شویم محرمتان

برای سال دگر نه، برای فاطمیه
 برای روضه ی مادر، برای ماتمتان

 هزار شکر که از لطف ملجاء مولا 
میان پردهٔ ماتم شدیم محرمتان

آرزوی وصل تو آتش به جانم ریخته
درد دل با تو سخنها بر زبانم ریخته

 بند می‌آید زبانم تا به صحنت می‌رسم
 گویا ظرف عسل روی زبانم ریخته

 یا امام رضا!
 جنس من جور است کوهی از گناه آورده‌ام 
 آبرویم پای اجناس دکانم ریخته 

دوره گردم آبرویم می‌فروشم می‌خری؟
پیش سلطان ترسم از سود و زیانم ریخته

 پهن کردم سفره ای از عرش تا کنج خانه‌ات
روی سنگ صحن هایت خورده نانم ریخته

 مستطیعم،حاجی‌ام،چون آمدم بیت الرضا
 دور تا دور حرم اشک لبانم ریخته

 *قربونت برم که حج فقرایی یا امام رضا..*

 من نمی‌بینم تو هر دفعه بغل کردی مرا

 *حواست هست یهو کارت جور میشه میری حرم امام فکر کردی خودت رفتی* 

من نمی‌بینم تو هر دفعه بغل کردی مرا
 عِطر دستان تو لای گیسوانم ریخته 

*امشب آقا به اندازه دو ماه که کم برات گریه کردم تلاشمو می‌کنم با تمام وجودم گریه کنم..* 

صحن گوهرشاد چیزی کم ندارد از بهشت
 بوی سیب از هر کجایی من تکانم ریخته

در میان صحن هایت عشق من باب الجواد
صد هزاران بوسه اینجا از دهانم ریخته

 هر کسی کرب و بلایی‌گشت مدیون شماست
 این حکایت در میان دوستانم ریخته 

آخر ماهی جواب ناله‌هایم را بده
جان بابای غریبت کربلایم را بده

*مستحق مزد نیستم آقا چون کاری برات نکردم اما میدونم شما نمیذاری عرق کارگر خشک بشه همونجا مزدشو میدی آقا جان..*