روضه و توسل به حضرت ابا عبدالله الحسین علیه السلام اجرا شده به نفسِ حجت الاسلام سید محمد حسین تقوی

بسم الله الرحمن الرحیم 

هر چه هستم حتم دارم دوستم دارد حسین
 نیست غم در روزگارم دوستم دارد حسین 

 دست و پا گیرم ولیکن دست گیرم لطف اوست
 کی گره افتد به کارم دوستم دارد حسین 

 نیست در دل ذره ای هم وحشت تنها شدن

* گریه کنای ابا عبدالله یک لحظه ام شک به دلتون راه ندید از دم احتضار تا تو قبر تا حساب و کتاب ارباب میاد کنارمان اونجا ارباب بودنش رو نشون میده*

 نیست در دل ذره ای هم  وحشت تنها شدن
 هست اربابم کنارم دوستم دارد حسین

جنس بنجل هستم اما او خریدارم شده
 گرچه من سودی ندارم دوستم دارد حسین 

در قیامت که روند هر کس پی کار خودش
هست اربابم کنارم دوستم دارد حسین

*می دونید آقای ما کجاها به یاد ما بوده؟..*

ای  بنازم بر مرامش زیر تیغ شمرهم
 بود او دل بیقرارم دوستم دارد حسین 

*راوی میگه دیدم دم آخر دیدم سیدالشهدا زیر لب بی‌رمق مناجات میکنه اومدم جلو بشنوم برام عجیب بود تو این لحظه چی میگه حسین فاطمه..هی صدا می زد" الهی شیعتی و محبین" یعنی خدایا به داد شیعیان و محبین من برس همه این اسارت ها و جراحت ها برای هدایت شیعیانم بود.میگه یه جمله دیگه هم از ابی عبدالله شنیدم همه توانشو جمع کرد یه ناله زد اگر ما بودیم کربلا این ناله رو میشنیدیم جون میدادیم دیدم هی  صدا میزنه"اسقونی شربة من الماء" یه جرعه آب به من بدیدجگرم داره میسوزه.. چجور جوابشو دادن یه ملعونی این صدا رو شنید اومد کنار گودال گفت: حسین صدای فرات رو میشنوی چطور موج میزنه به خدا قسم یه جرعه اش رو نه به تو میدیم نه به بچه هات میدیم..*

 پدر خاک  کجایی پسرت خاک نشد
 مادر آب کجایی پسرت آب نخورد
 مادر آب کجایی پسرت آب نخوردم

 «صلی اللہ علیک یا مظلوم یا ابا عبدالله»