مدح خوانی ویژهٔ ولادت حضرت زهرا سلام الله علیها اجرا شده ۱۴۰۳به نفسِ سید مجید بنی فاطمه

کویریم و بی‌تاب باران زهرا
فقیریم و محتاج چشمان زهرا 
بگویید ما را گدایان زهرا
بخوانید یکتا پرستان زهرا 
«مسلمان زهرا مسلمان زهرا» 

اگر مثل رودیم، دریا شناسیم 
به مجنون بگویید لیلا شناسیم
همه سرشناسیم مگر ناشناسیم
علی دوست هستیم و زهرا شناسیم
«به حیدر رسیدیم از احسان زهرا »

میان قنوتش دعا کرده زهرا 
علی دوست ها را  جدا کرده زهرا 
بدان یک به یک را صدا کرده زهرا 
نجف را سراسر بنا کرده زهرا 
«پس ایوان طلا هست ایوان زهرا »

سبب می‌شود افتخار علی را 
زند پرچم اقتدار علی را 
که دنیا ببیند یار علی را 
بگرداند او ذالفقار علی را 
«علی تکیه کرده به جولان زهرا»
 
 روا شد پس از فاطمه آرزوها 
شده بسته لب‌های آن یاوه گوها
 به کوری چشمان بی چشم و روح‌ها 
صدا زد پیمبر فداها ابوها
«صدا زد که بابا به قربان زهرا» 

 سلام و درود خدا بر خدیجه
 کس بی کسی پیمبر خدیجه
 به دامانش آورده کوثر خدیجه
 همه ابتر و گشته مادر خدیجه 
«شده خوش به لب‌های خندان زهرا» 

همین عشق را ادعا می‌کنیم اش
 فقیران ما التجا می‌کنیم اش
 همه جان خود را فدا می‌کنیم اش
 چه خوب است مادر صدا می‌کنیم اش
 «نخوردیم جز آب و جز نان زهرا» 

دعا می‌کنیم و اجابت گرفتیم
در خانه‌ی او اقامت گرفتیم 
برای قیامت ضمانت گرفتیم
حدیث کسا خواند و حاجت گرفتیم
« به آمین و لطف فراوان زهرا »

هویدا می‌شد از اسرار در عالم اگر شأنش
 نه عالم بلکه می‌کرد عرش را زیر و زبر شأنش 
خلایق را خدا در صبح محشر جمع خواهد کرد
به قدر سوزنی پیدا شود آنجا مگر شأنش
«تو را والاترین مخلوق‌ها ام ابیها خواند»

که اینگونه شود سنجیده، بانو با پدر شأنت
علی آمد به دنیا آینه دارت شود زهرا
برابر باشد اینجا لااقل با یک نفر شأنت
برایم جمله لولاک هم حرف بزرگی نیست
که آنجا هم بیان گشته است خیلی مختصر شأنت
 رسول الله اعمالش همه عین عبادت بود
 نشد حتی کمی با بوسه‌هایش بیشتر شأنت

 چگونه من هزاران بیت در مدح تو بنویسم
 خدا با آن خداییش سه آیه گفته در شأنت