ذکر توسل و روضه جانسوز ویژۀ ایامِ محرم _ شب چهارم محرم _ استاد حاج منصور ارضی

بنا شده که به زخمِ دلم شرر بزنند

خبر رسیده قرار است بی خبر بزنند

از آن قبیله به من صد نفر اشاره کنند

از این قبیله مرا جایِ صد نفر بزنند

چه کوچه هایِ بدی ساختند در کوفه

که راحت است مرا بین هر گذر بزنند

خودت بگو چه کنم بین عده ای اوباش

خودت بگو چه کنم حرف بد اگر بزنند

کمر نمانده برایم ز بس لگد خوردم

ولی قرار شده باز بیشتر بزنند ...

تمام ترس من این است شمر با خولی

مکرراً به زن و بچۀ تو سر بزنند

بزرگ ها که زدند و حسابشان با توست

که گفته است مرا بچه هایِ شر بزنند

حواس من به خدا پرت هیچ کس نشده

نگاه من به سر توست هر قدر بزنند

به ریشه هایِ ستم خطبه ام تیر زده ست

دگر هر آنچه بخواهند پس تبر بزنند ...

شاعر : سید پوریا هاشمی

*یه نگاهی به آن سر خاکستری و خون آلود کرد .... ای هلالِ زینب ... الله اکبر چه کردن با این آقا .... بعضی ها نوشتن فقط هجده ضربۀ کاری به صورت خورده بوده ... ای هلالِ یک شبۀ زینب چرا این گونه غروب کردی ... بعد فرمود اگه با من حرف نمیزنی با این طفلی که در دامن داره نگات میکنه ، هی میپرسه عمه ، عمه این سرِ کی هست داری باهاش اینجوری حرف میزنی .... فرمود این طفل قلبش داره آب میشه ...لااقل با این بچه حرف بزن ....*