مناجات با امام زمان(عج) _ویژۀ شَهادت اباالرِضا آقا موسی ابنِ جَعفر علیه السلام_حاج محمد طاهری

اللهُمَ صَلِ علی فاطمةَ وَأَبیِها وَبَعلِها وَ بَنیها وَ السِّرِّ المُستَودَعِ فیها بِعَدَدِ ما أحَاطَ بِهِ عِلمُک و العَن أعدائهم بعَدَدِ ما أحاط به علمُک

اَللّهُمَّ کُنْ لِوَلِیِّکَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلى آبائِهِ فی هذِهِ السّاعَةِ وَفیکُلِّ ساعَةٍ وَلِیّاً وَحافِظاً وَقائِداً وَناصِراً وَدَلیلاً وَعَیْناً حَتّى تُسْکِنَهُ أَرْضَکَ طَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فیها طَویلاً

 

دلی که مهر تو در آن نباشد، آن دل نیست

به راه عشق نسوزد ، دلی که قابل نیست

 

*مگه هر دلی لیاقت پیدا می‌کنه شب شهادت موسی بن جعفر (ع) ، غمگینِ این امام مظلوم باشه ...*

 

به خاک گر که نبارد سحاب رحمت دوست

تفاوتی که دگر بین خاک با گِل نیست

آقاجانم ...

هزار آینه طلعت اگر به پیش آید

مرا به غیر تو ، آیینه ای مقابل نیست

بیا به حالِ منه خسته دل دمی بنگر

که خواجه بی خبر از اشک و آه سائل نیست

 

*صاحب عزا قربونت برم .... امشب این دلارو با خودت ببر کاظمین ... کنار قبر باب الحوائج ... خیلیا گرفتارن...از قدیم ، از بچگیمون ، باباهامون ، مادرامون ، به ما اینطور یاد دادند ، گفتند گرفتاری داری در خونه باب الحوائج موسی بن جعفر..مخصوصا وقتی زائرا میان ، عربهایی که میان زیارت موسی بن جعفر ، یه جوری وارد حرم میشن انگار همون دم در حاجتشون آماده‌ست ... هیچ معطلی ندارن ... بعضیاشون میان یه دق الباب میکنند ، سلام میدن و برمی‌گردن ... تا گرفتار میشن میگن بریم در خونه موسی بن جعفر... دلیل داره...این آقا چهارده سال گوشه زندان ... چهارده سال از گل پسرش دور بود ... چهارده سال هر موقع برای دخترش خواستگار میومد ، می‌گفت بذارید بابام از زندان آزاد بشه ...*

 

فشاندم اشک ندامت به مَقدمت ای دوست

قدم گذار به چشمم اگر چه قابل نیست

 

*گرفتارا کجا نشستند ... می‌خوام حرف دلتو بزنم ...*

 

آقا ....

به ریسمان امیدم ، هزار خورده گِره

گِره گشای ز کارم ، تو را که مشکل نیست

 

*این یه بیتم برای من*

 

به این گدا نظر رحمتی کن ای مولا

که غیر بار گناهش به عمر حاصل نیست

آقام آقام ....