متن مولودی حضرت علی اكبر علیه السلام-محمود كریمی

علی علی اکبر مولا علی اکبر

میکده بازه باز وقت نمازه

کیه که نمازعشق را نخونده

اینقده مستم از شدت مستی

اسم خودم هم یادم نمونده

علی علی اکبر مولا علی اکبر

میکده بازه باز وقت نمازه

کیه که نمازعشق را نخونده

اینقده مستم از شدت مستی

اسم خودم هم یادم نمونده

کارم از مستی گذشته

کف میخونه می خوابم

دیگه جایی راهم نمیدند

تا چشمام غرق شرباند

علی علی اکبر مولا علی اکبر

میکده بازه باز وقت نمازه

کیه که نمازعشق را نخونده

اینقده مستم از شدت مستی

اسم خودم هم یادم نمونده

علی علی اکبر مولا علی اکبر

این دل بی تاب

از خونه ی ارباب

برای چشمام خبر میاره

تا سحر امشب

از لب های زینب

به روی نوزاد

بوسه می باره

این علیه یا محمد

که تو سجاده نشسته

هر کی چهره اش را می بینه

صلوات را می فرسته

علی علی اکبر مولا علی اکبر

میکده بازه باز وقت نمازه

کیه که نمازعشق را نخونده

اینقده مستم از شدت مستی

اسم خودم هم یادم نمونده

علی علی اکبر مولا علی اکبر

پر عشقه علی اکبر

پر شوره

همه جا صحبت نوره

یه مسافر

یه جوونه

یه گل غنچه توی آیینه در حال ظهوره

توی شیدایی عالم

میگه لبهای فرشته

قربون اون که رو بالم

اسم اکبر را نوشته

میکده بازه باز وقت نمازه

کیه که نمازعشق را نخونده

اینقده مستم از شدت مستی

اسم خودم هم یادم نمونده

علی علی اکبر ...

توی خیالم

شش گوشه ی عالم

مثل بهشته با شوق زیارت

تا که بمیرم

از اینجا نمی رم

می می خورم باز

تا فیض شهادت

رد شده از آسمون ها

سینه سرخ های تب تو

جوون هایی که رسیدن

به رکاب مرکب تو

علی علی اکبر ...

مثل موجه

تو دل من

به هوای

ساحل من

یه امیده

مثل کشتی نجاتی که رسیده

دیگه در مقابل من

مثل یک پل که دل ها را می رسونه

جایی که ملک حبیبه

همه جا پر از پگاه عطر سیبه

علی علی اکبر ...

میکده بازه باز وقت نمازه

کیه که نمازعشق را نخونده

اینقده مستم از شدت مستی

اسم خودم هم یادم نمونده

علی علی اکبر ...

یکی بهم گفت

این حال خرابت

عاقبتی جز

رسوایی نداره

کار میده دستت

این چشم های مستت

شراب و مستی

اندازه داره

اما کاشکی که می دونست

رسوا بودن آرزومه

آبرو دار ها می دونند

که گدایی آبرومه

ای بهاره علی اکبر

خلوت دل شقایق

ای بهای

رفتن عمر دقایق

ای زمینه ی طلوع صبح صادق

ای تو شور سرخیه سینه ی عاشق

مثل چشمه

شده چشمات

چشمه ای که از دلش باده می جوشه

بوی مستی میده ارباب

میکده بازه باز وقت نمازه

کیه که نمازعشق را نخونده

اینقده مستم از شدت مستی

اسم خودم هم یادم نمونده

علی علی علی اکبر علی علی اکبر ...

ارباب زاده ای نه تو خودت اربابی ...

نور تویی

شور تویی

طور تویی

دلبر مسطور تویی

آب تویی

گوهر نایاب تویی

ناب تویی

منبر و محراب تویی

مهتاب زاده ای نه تو خودت مهتابی ...

ارباب زاده ای نه تو خودت اربابی ...

جود تویی

کرم تویی

مهر تویی

حرم تویی

شوق تویی

ذوق تویی

ابر تویی

باد تویی

سیب تویی

یاس تویی

معدن احساس تویی

همره عباس تویی

طوفان زاده ای نه تو خودت طوفانی ...

ارباب زاده ای نه تو خودت اربابی ...

علی علی علی اکبر علی علی اکبر ...

عشق تویی

مست تویی

یار تویی

دلبر و دلدار تویی

آنکه به صد شور و هوای تو گرفته است منم

روح تویی

زهرا زاده ای نه تو خودت زهرایی

لیلا زاده ای نه تو خودت لیلایی ...

ارباب زاده ای نه تو خودت اربابی ...

وفا تویی

صفا تویی

مکه تو و منا تویی

طاها زاده ای نه تو خودت طاهایی

صلح تویی

جنگ تویی

تیغ تویی

نیزه تویی

سپر تویی

رزم تویی

ماه تویی

راه تویی

از دل آگاه تویی

معدن ایثار تویی

باده ی سرشار تویی

نبی تویی

علی تویی

فاطمه و حسن تویی

آخر عشق من تویی

احمد مختار تویی

حیدر کرار تویی

کرار زاده ای نه تو خودت کراری ...

ارباب زاده ای نه تو خودت اربابی ...

علی علی علی اکبر علی علی اکبر ...