مدح _ میلاد آقا علی اكبر علیه السلام _ سید مجید بنی فاطمه

دلم رو هوای تو پر کرده است
غم آشنای تو پر کرده است
حسینیه و مسجد و دیر را
نسیم دعای تو پر کرده است
تو پیغمبری و بلاد مرا
اذان صدای تو پر کرده است
چه باکی زگمراهی ام جاده را
اگر رد پای تو پر کرده است
هزاران صده میشود که خدا
سبو را برای تو پر کرده است
دلم را به گیسوی تو بسته اند
به طاق دو آبروی تو بسته اند

*یا علی اکبر مددی، ان شاالله بریم کربلا ، کربلا رفتی حرم سید الشهدا علیه السلام
زودی نری کنار ضریح ، برو پایین پا ،بگو یا علی اکبر همه کارهای پدر دست پسر بزرگ، اجازه میدی ...*

من از گیسوانت پریشان ترم
ز چشم خراب تو ویران ترم
تو از نور خورشید پیدا تری
من از نور مهتاب پنهان ترم
کویرم ولی از کرامات تو
من از عطر گل های باران ،ترم
تو لیلایی و بلکه لیلا ترین
من از آهوان تو حیران ترم
اگر روی تو قبلگاه من است 2
من از هر مسلمان مسلمان ترم
تو موسی و رود نیل ت منم
شرار غمی و خلیل ت منم
فدای دو چشمان شهلایتان
به قربان این قد و بالایتان
مگر از  کدامین جهت آمدی
ملک میچکد از سرا پایتان
نگاه تو کرده است مجنون مان
خدای تو کرده است لیلایتان
اسیران زلف تو را چاره نیست
به قربان طرح معمایتان
تو آنی که روح القدس می شود
گدای نسیم نفس هایتان
جمال تو پیغمبر اکرمی ست
اسیریه زلف تو هم عالمی ست

*خلقا و منطقا برسول الله ... هر وقت دلش هوای جدش رسول خدا رو میکرد ،
نگا به قد و بالای علی اکبر می کرد ... خدا هر کی پسر داره براش نگه داره ...*

تو در سینه ی ما حرم میزنی
برای دلم حرف غم میزنی
تو آنی که در قله ی ماذنه
قدم میزنی و علم میزنی
سحرگاه با اذان سحرگاهی ات
سکوت دلم را بهم میزنی
تو در محضر ماه ام البنین
ادب می کنی حرف کم میزنی ..