مدح و توسل زیبا _ ویژۀ میلادِ حضرتِ علی اکبر علیه السلام _ کربلایی حسین طاهری

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّكِینَ بِوِلاَیَةِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ ...

هرجا سخن از خاک دری هست ، سری هست
هر جا تب عشق است، دل در به دری هست

دیروز گدایان همه دنبال تو بودند
هر جا که شلوغ است یقیناً خبری هست

اجداد من از دیر زمان عاشق عشقند
دیدید که در طینت ما هم هنری هست

بازار مرا با قدمت گرم نکردی
یک چند غلامی که بیایی ببری هست

در غیبت شه روی به شهزاده می آرند
صد شکر که در خانه ی آقا، پسری هست

هر جا قد و بالای رشیدی ست، یقیناً
دنبال سرش نیم نگاه پدری هست

یا حضرت ارباب، دمت گرم و دلت شاد
یا حضرت ارباب کرم، خانه ات آباد

داریم همه محضر تو عرض سلامی
تو شاهی و ما نیز هر آن چه تو بنامی

تا خانه ی آباد شما بنده پذیر است
نامرد ترینم نکنم میل غلامی

ای قامت قد قامت تو عین قیامت
قربان قدت صد قد و بالای گرامی

تشخیص تو سخت است علی یا که رسولی؟!
پس لطف بفرما و بفرما که کدامی؟

و مستحب الطاعه ترین واجب مایی
هر چند امامت نکنی، باز امامی

هر کس که هوای پدری داشته باشد
با عشق تو باید پسری داشته باشد

انگار رسول است، نمایی که تو داری
انگار بتول است، صدایی که تو داری

*اَشْبَهُ النّاسِ خَلْقاً وَ خُلْقاً وَ مَنْطِقاً .....*

بد نیست که هر روز عقیقه بنمایی
با این قد انگشت نمایی که تو داری

باید که برای تو کرم خانه بسازند
از بس که زیاد است گدایی که تو داری

از شش جهتِ کعبهٔ دل لطف تو جاری ست
از سفره ی پر جود و سخایی که تو داری

تو آن قدر از خویشتنِ خویش گذشتی
که منتظر توست، خدایی که تو داری

کاری نکن ای دوست مرا از تو بگیرند
بگذار که عشاق به پای تو بمیرند

ای سیر کمالات همه تا سر کویت
ای آب حیاتم، نمی از آب وضویت

ابن الحسنت گفته حسین بس که کریمی
مانند حسن جود بود عادت و خویت

عالم همه حیران ابوالفضل و حُسینند
ماتند ابوالفضل و حسین از گل رویت

پایین قدم های پدر جای کمی نیست
جا دارد اگر غبطه خورد بر تو عمویت

باید که از زمینُ زمان دلبری کنی
نامت نهانده اند علی سروری کنی

پروانه ی دلم به تمنای شعله ات
بالش گشوده است که خاکستری کنی

بد نیست ای نگار بیایی و لحظه ای
فکری به تنگدستی این مشتری کنی

خاتم اگر نبود محمد به انبیاء
جا داشت بین خلق که پیغمبری کنی

از مأذنه صدای اذانت رسیده است
تحریر میزنی ز پدر دلبری کنی

مفتاح بندگی است اذانی که گفته ای
‌"الله اکبری" که "علی اکبری" کنی .......