مدح خوانی ویژۀ میلادِ حضرت بقیه الله اعظم روحی له الفدا بنفسِ حاج محمود کریمی

منو تبِ دل و هوایِ عاشقی منو شب و ترانه های عاشقی از آن جهان به این سرای عاشقی نیامدم مگر برای عاشقی فدای بانی بنای عاشقی بخوان ترانه با نوای عاشقی چه می کند سر و صدایِ عاشقی

شب حلول ماه عاشقان شده شب نزول صاحب الزمان شده

شب صفای عاشقان با صفا شب سرور خسته های بی نوا شب دعای بنده های بی ریا شب رسیدنِ به عرش کبریا شب توسل و دم بیا بیا شب محمد و علی و مجتبی شب زیارت و حسین و کربلا

شب تمام مسئلات فاطمه اجابت توسلات فاطمه

بیار ساقیِ جنون شراب را بریز در پیاله دُرد ناب را بگیر از خمار خسته خواب را بده به این دل شکسته تاب را بپاش در مسیر گل گلاب را بگیر از رخ قمر نقاب را نگاه کن یل ابوتراب را

یلی به نام مهدی محمدی رسیده با مکارم محمدی

چه صورتی، چه خنده ای، چه لُعبتی چه چشمِ دلربایِ با محبتی چه رفعتی، چه شوکتی، چه عزتی چه لطف بی نهایتی، چه رحمتی چه ماه دل فروز با مهابتی رخش حسن، دمش حسن چه نعمتی چه دلبرِ کریم با کرامتی

شب ولادتِ خدا نشانه هاست ستاره ی تمام ناز دانه هاست

شب تولد مسیح فاطمه همان تبسم ملیح فاطمه طنین خطبه ی فصیح فاطمه خروش لهجه ی صریح فاطمه دخیل هر شبِ ضریح فاطمه همان که می شود شبیه فاطمه اسیر غربت ذبیح فاطمه

جواب ناله های یارب آمده علاج غصه های زینب آمده

خوشا به عشق یار ، بی نشان شدن اسیر مهرِ ماهِ مهربان شدن هواییِ هوایِ جمکران شدن بهار بودن از غمش خزان شدن دوباره با رسیدنش جتوان شدن خوشا در این مسیر نیمه جان شدن شهیدِ راه صاحب الزمان شدن

خوشم اگر به عشق یار سر دهم به پای او پدر دهم ، پسر دهم

سلام ای تمام اعتقاد من امیر من، عزیز من، مراد من بیا مراد من، برس به داد من خدایِ با کرامت و جواد من غم تو را نهاده در نهاد من غم خدای تو خیر زاده من چه می شود اگر دمی به یاد من

کنار مضجع شریف مادرت دهی به فاطمه سلام نوکرت

مطاف تو، طواف تو، حریم تو سلام تو، امام تو، رحیم تو حبیب تو، طبیب تو، حکیم تو اسیر من، فقیر من، کریم تو قوام تو، صراطِ مستقیم تو نجات بخشِ عالم از قدیم تو امید مانده های غرق بیم تو

میان راه مانده ام بدون آب دخیلک سلاله ی ابوتراب

صدایِ الغیاثِ قعر چاه من شکسته ای که مانده بین راه من خراب من، غلام رو سیـــــاه من غفور تو ، صبور تو ، گناه من حساب تو ، کتاب تو ، تباه من مسیح تو ، مریض غرق آه من گدایِ بی نوایِ نذر خواه ، من

بیا و چشم تار را جلا بده به نَظرِه ای دل مرا شفا بده

صفا تو ، و مِنا تو و ، حجاز و تو دوا تو و ، دعا تو و ، نماز تو حقیقت جدا ز هر مجاز تو قنوت من ، سکوت بی نیاز تو هلاک من ، نگاه چاره ساز تو شفیق تو ، رفیق دلنواز تو همه مرا فروختند و باز تو

به پای این غلام ایستاده ای حواله ام به این و آن نداده ای

قرار من، بهار من، پناه من بیا سپیده ی شبِ سیاه من امید بختِ بسته ی سیاه من بیا جواب ندبه های آه من نگاه کن به خواهش نگاه من فدای خنده ات بخند ماه من ستاره ی محمدیِ راه من

مرا بخوان شبی به آستانه ات برای روضه های صبحِ خانه ات