مناجات و توسل _ ویژۀ ماهِ مبارکِ رمضان و شبهایِ احیا _حاج میثم مطیعی

هزارمرتبه کردم فرارُ دیدم باز تواز کرم به من آغوشِ خویش کردی باز

 

*یاالله ... گدایِ درِ خونه ت اومده ... خیلیا بودن بین ما ماهِ مبارک ، دیگه نیستن *

 

هزارمرتبه کردم فرارُ دیدم باز تواز کرم به من آغوشِ خویش کردی باز

به لطفُ رحمتُ عفوُ کَرامَتت نازم که میکِشی تو زِعبدِ فراریِ خود ناز ...

 

*اون بنده ای که رفته بود درِخونۀ دیگران رو زده بود ، اونی که به مولا بی احترامی کرده بود ، دوباره اومده ... امشب در خونته ... شبِ سوم احیا هم اومده بگه امشب من یه بانویی رو میشناسم که میخواد برام واسط گری کنه ... من امشب با یه باب الحوائج اومدم ...*

 

جسور که هست چو منو مهربان کسی چو تو نیست که با همه بدیم باز باتو گفتم راز

 

*مولای من یه سوال دارم ، همیشه بهش فکر میکنم*

 

چه حکمتی ست که درلحظۀ شروع گناه

تو میکنی کرم و عفوِ خویش را آغاز

 

*همون موقعی که من گناه رو شروع میکنم تو به من خوبی میکنی*

 

هنوز باز نگشته تو می گُشایی دَر هنوز توبه نکرده ، مرا دهی آواز

اگر سوال کنی من کیم تو کی ، گویم منم ذلیلِ گنه ، تو عزیزِ بنده نواز

تو دستِ لطف گشودی و آشتی کردی من از چه دست نکردم به جانب تو دراز

نخوانده ام به همه عمر یک نمازِ درست

 

*(چجوری نماز میخونیم؟ این نمازی که باید عُروجِمون به آسمانها باشه ، چجوری مناجات میاییم ... الله اکبر ... )*

 

نخوانده ام به همه عمر یک نمازِ درست هم از خدا خِجلم ،هم زِخویش هم زِنماز

بجایِ آن که بسوزانیم به نار جَحیم مرا به آتش مهر و محبتت بگداز ....