مناجات و توسل زیبا _ ویژۀ وداع با ماهِ مبارکِ رمضان _سید مهدی میرداماد

چه زود از دست ما ، ماهِ خدا رفت مَهِ تسبیح و تهلیل و دعا رفت مَهِ احیا ، مَهِ شب زنده داری مَهِ روزه مَهِ صدق و صفا رفت مَهی که بود از فیضِ سعادت نَفَس ، تسبیح و خواب آن عبادت

مه یا نور و یا قدوس و یارب شبش از روز و روزش بهتر از شب خوشا آن روزه داران را که دائم محبت بود در دل ، ذکر ، بر لب به خلوتگاهِ شب اَختر فِشاندند کمیل و افتتاح و ندبه خواندند

مَهِ اَحیا مَهِ مولا علی بود ... علی شمعِ دلُ و دل با علی بود تو گویی با علی بودیم تا صبح چه می گویم نفس ها یا علی بود چه شد آوای یارب الکریمش دعای یا علیُّ یا عظیمش

اگر چه عیدِ فیض و عیدِ نور است اگر چه عیدِ شوق و عیدِ شور است اگر چه عیدِ مجد است و سعادت تمام عیدها روز ظهور است بدون یار ، گل خار است ، خار است گلِ نرگس اگر آید بهار است