مناجات و توسل ویژۀ ماهِ مبارک رمضان به نفسِ استاد حاج منصور ارضی

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد و اَلِ مُحَمَّد و عَجِّل فَرَجَهُمْ لا حَوْلَ وَلا قُوَّهَ اِلا بِالله اَلعَلِیِّ العَظیمِ  أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ الَّذِی لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ  ذُوالجَلالِ وَ الإِكْرامِ بَدیعُ السَّماواتِ وَ الأَرْضِ ، مِنْ جِمیعِ ظُلْمی وَ إِسْرَافِی عَلَى نَفْسِی وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ رَبِّ رَبِّی *خیلی وقته درِ خونه ت نیومدم ..* اَساتُ بِجَهْلِی و ظَلَمْتُ نَفْسِی

اللَّهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضَانَ *خیلی دلم برات تنگ شده بود .. همش خدا خدا میکردم نمیرم ، ماهِ رمضانتُ ببینم ..* الَّذِی أَنْزَلْتَ فِیهِ الْقُرْآنَ وَ افْتَرَضْتَ عَلَى عِبَادِكَ فِیهِ الصِّیَامَ یه کاری کن منم بتونم باهات حرف بزنم .. راستی راستی خودمو داغون کردم .. من با گناه خودمو خراب کردم .. *صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ ارْزُقْنِی حَجَّ بَیْتِكَ الْحَرَامِ فِی عَامِی هَذَا وَ فِی كُلِّ عَامٍ وَ اغْفِرْ لِی تِلْكَ الذُّنُوبَ الْعِظَامَ فَإِنَّهُ لا یَغْفِرُهَا غَیْرُكَ یَا رَحْمَانُ یَاالله .... الهی العفو .....

 

باز وقتِ مستی چشمانِ بیدارِ من است

باز این شبها خدا مشتاق دیدار من است

طعنه ها خوردم ولی تا آمدم فریاد زد

به کسی ربطی ندارد این گنهکار من است

آب شد دیگر یخ عمرم کسی کاری نکرد

 

*سید مهدی قوام میگه نگاه کردم دیدم یخ فروش بود ، فریاد میزد آی مردم یخ هام داره آب میشه زودتر بیاید بخرید .. آب بشه دیگه چیزی برام نمی مونه .. امشب تو هم بگو عمرم آب شد ..*

 

آب شد دیگر یخ عمرم کسی کاری نکرد

ای بنازم رحمتش را او خریدار من است

یک الهی گفتم و یک عمر تحویلم گرفت

این هزاران بار غفران جای یک بار من است

رب شهرالله اکبر عبدِ عاصی آمده

سائل این آستان دست گرفتار من است

اولِ ماهی بخر بارِ مرا ای خوش حساب

خوب یا بد هرچه باشد این بارِ من است

به علی گرم است پشتم یاعلی و یاعظیم

آبرویم تا ابد آقای کرار من است

شیشۀ عشقم کنارِ سنگِ غفلت سالم است

تا علی ابن ابیطالب نگهدارِ من است

با دعایِ فاطمه اینجا رسیدم بی گمان

روزِ محشر هم شود ، زهرا پیِ کارِ من است

کربلا را دوست میدارم پس از دوزخ چه باک

تا حسین یارِ منو عباس دلدارِ من است

تشنگیِ روزه را با روضه توام میکنم

شاهدِ این سوختن چشمان خونبار من است

جان فدای آن سری که پیش زینب ذبح شد

تشنه و زخمی و سخت و نامرتب ذبح شد

حسین ....

به حقِ آقامون ابی عبدالله الهی العفو ....