رباعیات و دوبیتی-میلاد امام حسن مجتبی علیه السلام

چون نور جمال مجتبی پیدا شد                بر روی جهان دری ز رحمت وا شد

شد کاخ علی منور از چهره او                مسرور   دل   محمد   و   زهرا  شد

 

*   *   *

 

امشب ز سماء نور خدا  می آید                   سر منشأ احسان و عطا می آید

در دهر، تمام شیعیان مسرورند                  زیرا   که   امام  مجتبی می آید

 

*  *  *

 

در  دامن  وحی  مجتبی   دیده  گشود           آن   جلوه  حق  ز غیب آمد و شهود

چون ماه خدا، دو نیمه شد و طلعت او          با حُسن حَسن روی زمین جلوه نمود

 

*  *  *

 

نوری ز حریم مرتضی آمده است               با حلم و وقار مصطفی آمده است

فرمان  اجابت  دعا   در  این  ماه               از   یمن  قدوم  مجتبی آمده است

 

*  *  *

 

ای شیعه زمان فخر و  عزت  آمد                 چون یوسف اهل بیت عصمت آمد

او سبط محمد است و فرزند علی               یعنی   که   کریم   آل  عترت  آمد

 

*  *  *

 

ابر  کرم   خدا   ببارد  امشب                 نومید  کسی  را  نگذارد  امشب

شکرانه زاد روز میلاد حسن                 زهرا به بقیع جــشن دارد امشب

 

*  *  *

 

زهرا که دو دست او پدر، می بوسد          روی  حسنش  را  چو  قمر،   می بوسد

او   را   همه  بوسند   ولی   پیغمبر         بیش  از  همه  لب های  حسن  می بوسد

خیزد  ز مدینه  نور  تقوی  امشب                      زین  نور  بگیر  بهر  فردا امشب

در خانه وحی می زند شادی موج                      دارای پسر شده است زهرا امشب

 

*  *  *

 

ماهی که خصال نیک، بی حد دارد                       نوری به رُخش، چو نور احمد دارد

فرزند  علی  و  فاطمه،  سبط  نبی                نامش   حسن   و  خُلق  محمد  دارد

 

*  *  *

 

امشب  به  جهان  جلوه  سرمد  آمد                آیینه   حُسن   روی   احمد   آمد

      یعنی که حسن فخر  علی  و  زهرا                   ا گر    آیــین    محمد     آمد