مدح خوانی _تولد امام حسن مجتبی علیه السلام _حاج محمود کریمی

رمضان بهشت خدا شده زگل جمال تو یاحسن2 مه نیمه اختر کوچک ومه نوهلال تو یاحسن یم علم وحکمت ومعرفت نمی ازکمال تو یاحسن دل دشمنان تورا برد نبوی خصال تو یاحسن صفحات ومتن کتاب حق رخ وخطّ و خال تو یاحسن به خدا رسیده زبندگی طیران بال تو یاحسن *** توچراغ بزم وصال حق تو بهار خلد مخلّدی توخدای حسن و ملاحتی تو یگانه عبد مؤیّدی تو به جسم،جان کتاب حق تو به روح، روح مجرّدی تو کمال کلّ کمال ها تو جمال خالق سرمدی تو علی تو فاطمه تو حسن تو حسین یا که محمّدی که عیان جلالت پنج تن بود از جلال تو یاحسن (تو محیط عالم حکمتی تو مه سپهر امامتی تو زمامدار مشیّتی تو امام صبر و شهامتی تو مه سپهر ولایتی تو تمام جود و کرامتی تو خدای را رخ و جلوه ای تو رسول را قدو قامتی تو پناه خلق دو عالمی تو شفیع روز قیامتی نه عجب که عفو کند خدا، همه را به خال تو یاحسن)2 *** نه عجب که فخر کند خدا،به مَلَک ز شوق عبادتت2 نه عجب که غنچه به صبحدم،شکفد به عرض ارادتت همه انبیا شده معترف به جلال ومجد و سیادتت زطلوع صبح خجسته تر،شب جانفزای ولادتت من ولطف وجودو عطای تو،که کَرَم بود همه عادتت به عطا وحلم وکرم کسی،نبود مثال تو یاحسن *** به تمام دین خدا قسم،که تمام دین خدا تویی به بهشت و ارض و سما قسم،که بهشت و ارض و سما تویی به مقام و سعی و صفا قسم،که مقام  و سعی و صفا تویی به قیام وصبر و روح و رضا قسم، که قیام و صبرو رضا تویی به دعا و روح دعا قسم که دعا و روح دعا تویی شده اقتدار ستمگران،همه پایمال تو یاحسن *** ولی خدا ثمر نبی،گهر علی دُرّ فاطمه نگهت مسیح و مسیح جان،نفست شفای دل همه دهن تو چشمۀ معرفت،سخن تو آیت محکمه همه را به عشق تو های و هوی،همه را به ذکر تو زمزمه به محبّت تو مرا بود،ز شرار نار چه واهمه که بهشت لطف خدا شده،دلم از خصال تو یا حسن *** تو سجود من تو رکوع من،تو سلام من تو نماز من تو مطاف من تو طواف من، تو عراق من تو حجاز من تو شرار سوز و گداز من، تو بهار گلبن راز من تو سرور من تو نوای من چه به سوز من چه به ساز من نبود قسم به ولایتت،به گل بهشت نیاز من اگرم به دست،جوانه ای رسد از نهال تو یاحسن *** هله ای تکلّم قدسیان،شب و روز نُقل روایتت (صفحات مصحف جان پر از،سُوَر لطیف حکایتت به محبّتت به مودّتت،به کرامتت به عنایتت که بود نگاه توسّلم،به چراغ راه هدایتت به خدا قسم خجلم زتو،که به ادّعای ولایتت به زبان محّب تو بوده ام،به عمل ملال تو یاحسن)2 *** منم آنکه با همه زشتیم،سر خود به خاک تو سوده ام چو دو چشم خویش گشوده ام،به محبّت تو گشوده ام دل خلق را به فضائل و به مناقب تو ربوده ام به علی قسم به نبی قسم،به خدا محبّ تو بوده ام به ولای تو به ثنای تو،غزل و قصیده سروده ام زتو گفته ام زتو خوانده ام به زبان حال تو یاحسن ... شاعر:غلامرضا سازگار