مناجات و توسل جانسوز _ویژۀ شبهایِ احیا و شهادتِ امیرالمؤمنین علی علیه السلام_حاج محمود کریمی

بسم الله الرحمن الرحیم

"اللَّهُمَّ كُنْ لِوَلِیِّكَ الحُجَةِ بنِ الحَسَن صَلَواتُکَ علَیهِ،و عَلی آبائِهِ فِی هَذِهِ السَّاعَةِ وَ فِی كُلِّ سَاعَةٍ،وَلِیّاً وَ حَافِظاً وَ قَائِداً وَ نَاصِراً وَ دَلِیلًا وَ عَیْناً،حَتَّى تُسْكِنَهُ أَرْضَكَ طَوْعاً وَ تُمَتعَهُ فِیهَا طَوِیلا"

 

تو این شبا یاد خدا رو عشقِ

 گریه و ناله و دعا رو عشقِ

 مفاتیح و صحیفه رو بیارید

 زبورِ آل مصطفی رو عشقِ

توی این همه مُحبتِ مجازی

عشقِ علیِ مرتضی رو عشقِ

مُحبتِ فاطمه ی شهیده

مادرِ خوبی و صفارو عشقِ

تموم اهلبیت کریمن اما

لطفِ نگاهِ مجتبی رو عشقِ

از آسمونیا اگه بپرسید

میگن زمینِ کربلا رو عشقِ

میون روضه ها با چشمِ گریون

توبه ی با سینه زنا رو عشقِ

دَم دَمای غروب و وقت افطار

با لبِ تشنه، روضه ها رو عشقِ

 

*کدوم روضه؟...*

 

ای تشنه لب،حسین جان

زمزمه ی ای سر جدا رو عشقِ

تموم اهلبیت رئوفن اما

رئوفیِ اما رضا رو عشقِ

یه رو زدن توی دعا به آقا

زمزمه ی بیا بیا رو عشقِ

یابن الحسن.....

 

*شب قدرِ،کجا بیداری؟ تو که همیشه بیداری...کجا به یادِ مائی؟ تو که همیشه به یادِ مائی...من که همش خوابم،بیدارم هستم،خوابم،...من زیاد یادت نمیکنم،روم سیاه،یاد گرفتم هر موقع کار دارم صدات میزنم،اینقدر تو آقایی که یادمم دادی چطور صدات بزنم،اینقدر آقایی میدونی من زیاد یادت نمیکنم،به من راه دادی،رمز گفتی،این اسم رمز رو بگید من میام...

یه شب قدر بیا آقاجان،کاش اومدنت رو برا خودت میخواستم..اما دعوتت که میتونم بکنم،میتونم که صدات بکنم،میتونم اون طوری که خودت گفتی دعوتت کنم،باشه روضه میخونم بیا...فرمود روضه ی عمو جانم رو بخونید من زود میام....*

 

میون شعله ها یکی میزد صدا،آه

آتیش گرفته دامن تموم خیم ها،آه

 

*عمو سوختم...جان عالم فدای اون آقایی که حسین رسید بالا سرش،آخه آدم میخواد بلند شه باید با دستش یاری بگیره کمک کنه دستش که بلند بشه،دست در بدن نداشت،حالا بدون دست از مرکب زمین خوردِ یه روضه است،میخواد جلو حسین بلند شه یه روضه است،ای وای،آقا! ببخش،من تا حالا جلوی شما دراز نکشیده بودم...ای حسین....اللهم عجل لولیک الفرج

. .