گریزهای مداحی مناجات شعبانیه ،روضه ی علی اصغر علیه السلام_حاج مهدي سلحشور

"لا حول ولا قوة الا بالله العلی العظیم، حَسبُنا الله و نعم الوکیل، نعم المولی و نعم النصیر." "إِلَهِی ضَیْفُکَ بِبَابِکَ یَا مُحْسِنُ قَدْ أَتَاکَ الْمُسِیءُ فَتَجَاوَزْ عَنْ قَبِیحِ مَا عِنْدِی بِجَمِیلِ مَا عِنْدَکَ یَا کَرِیم"   تا دلم در حرم قرب تو یابد راهی آتشی زن به وجودم كه برآید آهی   *خدای من! می دونم گره ام كجاست،مشكلم كجاست*   سفر از خویش نکردم که رهم دور افتاد ور نه تا کعبه ی وصل تو نباشد راهی   *اومدم به تو پناه بیارم خدای عزیز،اگه بندگی ِ تو رو می كردم،حال و روزم بهتر از اینها بود،همه ی بدبختی ِ من اینه،بندگی ِ شیطون رو كردم،حال بنده ی گریز پا و فراری اومده در ِ خونه ات،می خوای باهاش چیكار كنی؟*   تو به یک کاه دو صد کوه گنه می بخشی من بیچاره چه سازم که ندارم کاهی   *اما می دونم از كدوم باب باید وارد بشم،باید چیكار كنم*   دل هر جایی و آلوده و بیمار مرا نیست جز خاک شهیدان تو درمانگاه   *دلت آماده است این اشاره رو بكنم،مناجات رو شروع كنیم؟*   نیست جز خاک شهیدان تو درمانگاه   *كوچیك و بزرگ هم ندارن،لذا امشب دست گدایی به سمت قنداقه ی علی اصغر حسین بلند می كنم،یقین دارم اگه این شش ماهه برام دعا كنه، كسی دست رد به سینه اش نمی زنه،باب الحوائج ِ خیلی آبرو داره، خدایا قسمت میدم به اون لحظه ی خجالت زدگی حسین،كه می خواست به سمت خیمه ها بیاد،روی ِ اومدن به سمت خیمه هارو نداشت، چند قدم می رفت سمت خیمه دوباره میدان،خدایا این بچه رو چه طور تحویل مادرش بدم؟یه راست اومد پشت خیمه ها ، با غلاف شمشیر یه قبر كوچولویی برای علی كند، تا اومد علی رو تو خاك بذاره،دید یه مادری میگه:حسین! اجازه بده یه بار دیگه علیم رو ببینم.حسین.....* اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ و عَجِّل فَرَجَهُم. وَ اسْمَعْ دُعَائِی إِذَا دَعَوْتُکَ وَ اسْمَعْ نِدَائِی إِذَا نَادَیْتُکَ وَ أَقْبِلْ عَلَیَّ إِذَا نَاجَیْتُکَ فَقَدْ هَرَبْتُ إِلَیْکَ وَ وَقَفْتُ بَیْنَ یَدَیْکَ"با چه حالی برابرت ایستادم،خدای عزیز" مُسْتَکِینا لَکَ مُتَضَرِّعا إِلَیْکَ"بیچاره ام،جای دیگه ندارم برم" رَاجِیا لِمَا لَدَیْکَ ثَوَابِی وَ تَعْلَمُ مَا فِی نَفْسِی وَ تَخْبُرُ حَاجَتِی وَ تَعْرِفُ ضَمِیرِی وَ لا یَخْفَى عَلَیْکَ أَمْرُ مُنْقَلَبِی وَ مَثْوَایَ وَ مَا أُرِیدُ أَنْ أُبْدِئَ بِهِ مِنْ مَنْطِقِی وَ أَتَفَوَّهَ بِهِ مِنْ طَلِبَتِی وَ أَرْجُوهُ لِعَاقِبَتِی وَ قَدْ جَرَتْ مَقَادِیرُکَ عَلَیَّ یَا سَیِّدِی فِیمَا یَکُونُ مِنِّی إِلَى آخِرِ عُمْرِی مِنْ سَرِیرَتِی وَ عَلانِیَتِی وَ بِیَدِکَ لا بِیَدِ غَیْرِکَ زِیَادَتِی وَ نَقْصِی وَ نَفْعِی وَ ضَرِّی إِلَهِی إِنْ حَرَمْتَنِی فَمَنْ ذَا الَّذِی یَرْزُقُنِی" خدایا در آستانه ی ماه رمضانیم،رزق كه فقط روزی ِ دنیایی نیست،اگه رزق اشك ندی،اگه رزق سحر به من ندی،وای بر من" وَ إِنْ خَذَلْتَنِی"اگه قرار باشه تو خارم كنی" فَمَنْ ذَا الَّذِی یَنْصُرُنِی".اگه خدا قرار باشه كسی رو خار كنه هیچكی دیگه نمیتونه كمكش كنه،خدا خارم نكن"إِلَهِی أَعُوذُ بِکَ مِنْ غَضَبِکَ وَ حُلُولِ سَخَطِکَ "پناه می برم خدایا از خشمت،از فرو ریختن عذابت"إِلَهِی إِنْ کُنْتُ غَیْرَ مُسْتَأْهِلٍ لِرَحْمَتِکَ"اگه من شایستگی رحمت تو رو ندارم" فَأَنْتَ أَهْلٌ أَنْ تَجُودَ عَلَیَّ بِفَضْلِ سَعَتِکَ إِلَهِی کَأَنِّی بِنَفْسِی وَاقِفَهٌ بَیْنَ یَدَیْکَ وَ قَدْ أَظَلَّهَا حُسْنُ تَوَکُّلِی عَلَیْکَ فَقُلْتَ <فَفَعَلْتَ‏> مَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ تَغَمَّدْتَنِی بِعَفْوِکَ إِلَهِی إِنْ عَفَوْتَ فَمَنْ أَوْلَى مِنْکَ بِذَلِکَ وَ إِنْ کَانَ قَدْ دَنَا أَجَلِی وَ لَمْ یُدْنِنِی <یَدْنُ‏> مِنْکَ عَمَلِی فَقَدْ جَعَلْتُ الْإِقْرَارَ بِالذَّنْبِ إِلَیْکَ وَسِیلَتِی إِلَهِی قَدْ جُرْتُ عَلَى نَفْسِی فِی النَّظَرِ لَهَا فَلَهَا الْوَیْلُ إِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَهَا "اگه امروز منو نبخشی وای بر من،وای بر من"إِلَهِی لَمْ یَزَلْ بِرُّکَ عَلَیَّ أَیَّامَ حَیَاتِی"خدایا تو عمرم،توی زندگیم،هیچ وقت،از رحمت تو نا امید نبودم،همیشه به من نیكی كردی" فَلا تَقْطَعْ بِرَّکَ عَنِّی فِی مَمَاتِی"این نیكی ِ خودت رو موقع مرگ از من نگیر"إِلَهِی کَیْفَ آیَسُ مِنْ حُسْنِ نَظَرِکَ لِی بَعْدَ مَمَاتِی وَ أَنْتَ لَمْ تُوَلِّنِی <تُولِنِی‏> إِلا الْجَمِیلَ فِی حَیَاتِی. "ان شاالله بعد مرگم هم نام حسین رو یادم نره، نام اهلبیت رو فراموش نكنم،اگه برات ملكه شد،بعد مرگ و قبل از مرگ نداره، اونی كه با حسین زندگی میكنه،بعد از مرگش هم با حسین ِ، نگاه كنید سرگذشت بزرگان، یه نمونه اش، آقا شیخ حسنعلی اصفهانی رحمت الله علیه،كه یكی از مراجع بزرگ مشهد خواب این  بزرگ رو دیده بود،سئوال كرده بود،آقا شیخ حسنعلی با شما چیكار كردن؟ایشون فرموده بود: وقتی منو تو خونه ی قبر گذاشتن،آن دو ملك آمدن،سئوال كردن، "مَنْ ربُّك؟" تفضل خدا شامل حالم شد،جواب دادم."مَنْ نَبیُّكْ؟" جواب دادم."مَنْ اِمامُك؟" شروع كردم امام ها رو شمردن،امام اولم علی ِ،امام دومم حسن ِ، ایشون فرموده بود:تا اومدم بگم:امام سومم حسین ِ،بقض كردم،تو خونه ی قبر شروع كردم برای حسین گریه كردن،به گریه ی من آن دو ملك هم شروع كردند به گریه كردن،گفتن:این بوی حسین میده رهاش كنید. خدا بعد از مرگ من محتاج ترم،نكنه اونجا اسم اربابم رو یادم بره"إِلَهِی تَوَلَّ مِنْ أَمْرِی مَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ عُدْ عَلَیَّ بِفَضْلِکَ عَلَى مُذْنِبٍ قَدْ غَمَرَهُ جَهْلُهُ إِلَهِی قَدْ سَتَرْتَ عَلَیَّ ذُنُوبا فِی الدُّنْیَا وَ أَنَا أَحْوَجُ إِلَى سَتْرِهَا عَلَیَّ مِنْکَ فِی الْأُخْرَى <إِلَهِی قَدْ أَحْسَنْتَ إِلَیَ‏> إِذْ لَمْ تُظْهِرْهَا لِأَحَدٍ مِنْ عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ"میتونم یه قسم بدم،هر چی هست اون طرفه،ناملایمات این طرف میگذره،یكی دو روزه است،به خون گلوی علی اصغر قسمت میدم،خدایا! " فَلا تَفْضَحْنِی یَوْمَ الْقِیَامَهِ عَلَى رُءُوسِ الْأَشْهَادِ إِلَهِی جُودُکَ بَسَطَ أَمَلِی وَ عَفْوُکَ أَفْضَلُ مِنْ عَمَلِی إِلَهِی فَسُرَّنِی بِلِقَائِکَ یَوْمَ تَقْضِی فِیهِ بَیْنَ عِبَادِکَ إِلَهِی اعْتِذَارِی إِلَیْکَ اعْتِذَارُ مَنْ لَمْ یَسْتَغْنِ عَنْ قَبُولِ عُذْرِهِ فَاقْبَلْ عُذْرِی یَا أَکْرَمَ مَنِ اعْتَذَرَ إِلَیْهِ الْمُسِیئُونَ إِلَهِی لا تَرُدَّ حَاجَتِی وَ لا تُخَیِّبْ طَمَعِی وَ لا تَقْطَعْ مِنْکَ رَجَائِی وَ أَمَلِی إِلَهِی لَوْ أَرَدْتَ هَوَانِی لَمْ تَهْدِنِی وَ لَوْ أَرَدْتَ فَضِیحَتِی لَمْ تُعَافِنِی إِلَهِی مَا أَظُنُّکَ تَرُدُّنِی فِی حَاجَهٍ قَدْ أَفْنَیْتُ عُمُرِی فِی طَلَبِهَا مِنْکَ"خدا گمان ندارم منو بخوای جواب كنی، درمورد حاجتی كه عمرم رو پای این حاجت گذاشتم، الان به خودت مراجعه كن ببین كدوم دعا رو هیچ وقت فراموش نمی كنی،همین جا بگو:اللهم عجِّل لولیك الفرج،بذار خدا برات بنویسه:جزء منتظران امام زمان ِ، حاجتی كه الان در نظرش اومد ظهور آقاش بود" إِلَهِی فَلَکَ الْحَمْدُ أَبَدا أَبَدا دَائِما سَرْمَدا یَزِیدُ وَ لا یَبِیدُ کَمَا تُحِبُّ وَ تَرْضَى إِلَهِی إِنْ أَخَذْتَنِی بِجُرْمِی أَخَذْتُکَ بِعَفْوِکَ وَ إِنْ أَخَذْتَنِی بِذُنُوبِی أَخَذْتُکَ بِمَغْفِرَتِکَ وَ إِنْ أَدْخَلْتَنِی النَّارَ أَعْلَمْتُ أَهْلَهَا أَنِّی أُحِبُّکَ إِلَهِی إِنْ کَانَ صَغُرَ فِی جَنْبِ طَاعَتِکَ عَمَلِی فَقَدْ کَبُرَ فِی جَنْبِ رَجَائِکَ أَمَلِی إِلَهِی کَیْفَ أَنْقَلِبُ مِنْ عِنْدِکَ بِالْخَیْبَهِ مَحْرُوما وَ قَدْ کَانَ حُسْنُ ظَنِّی بِجُودِکَ أَنْ تَقْلِبَنِی بِالنَّجَاهِ مَرْحُوما إِلَهِی وَ قَدْ أَفْنَیْتُ عُمُرِی فِی شِرَّهِ السَّهْوِ عَنْکَ وَ أَبْلَیْتُ شَبَابِی فِی سَکْرَهِ التَّبَاعُدِ مِنْکَ إِلَهِی فَلَمْ أَسْتَیْقِظْ أَیَّامَ اغْتِرَارِی بِکَ وَ رُکُونِی إِلَى سَبِیلِ سَخَطِکَ. إِلَهِی وَ أَنَا عَبْدُکَ وَ ابْنُ عَبْدِکَ قَائِمٌ بَیْنَ یَدَیْکَ مُتَوَسِّلٌ بِکَرَمِکَ إِلَیْکَ إِلَهِی أَنَا عَبْدٌ أَتَنَصَّلُ إِلَیْکَ مِمَّا کُنْتُ أُوَاجِهُکَ بِهِ مِنْ قِلَّهِ اسْتِحْیَائِی مِنْ نَظَرِکَ وَ أَطْلُبُ الْعَفْوَ مِنْکَ إِذِ الْعَفْوُ نَعْتٌ لِکَرَمِکَ " از تو درخواست گذشت دارم،امشب منو ببخش،ناله بزن:باالحسین العفو.... " إِلَهِی لَمْ یَکُنْ لِی حَوْلٌ فَأَنْتَقِلَ بِهِ عَنْ مَعْصِیَتِکَ إِلا فِی وَقْتٍ أَیْقَظْتَنِی لِمَحَبَّتِکَ وَ کَمَا أَرَدْتَ أَنْ أَکُونَ کُنْتُ فَشَکَرْتُکَ بِإِدْخَالِی فِی کَرَمِکَ وَ لِتَطْهِیرِ قَلْبِی مِنْ أَوْسَاخِ الْغَفْلَهِ عَنْکَ إِلَهِی انْظُرْ إِلَیَّ نَظَرَ مَنْ نَادَیْتَهُ فَأَجَابَکَ وَ اسْتَعْمَلْتَهُ بِمَعُونَتِکَ فَأَطَاعَکَ یَا قَرِیبا لا یَبْعُدُ عَنِ الْمُغْتَرِّ بِهِ وَ یَا جَوَادا لا یَبْخَلُ عَمَّنْ رَجَا ثَوَابَهُ إِلَهِی هَبْ لِی قَلْبا یُدْنِیهِ مِنْکَ شَوْقُهُ وَ لِسَانا یُرْفَعُ إِلَیْکَ صِدْقُهُ وَ نَظَرا یُقَرِّبُهُ مِنْکَ حَقُّهُ إِلَهِی إِنَّ مَنْ تَعَرَّفَ بِکَ غَیْرُ مَجْهُولٍ وَ مَنْ لاذَ بِکَ غَیْرُ مَخْذُولٍ وَ مَنْ أَقْبَلْتَ عَلَیْهِ غَیْرُ مَمْلُوکٍ <مَمْلُولٍ‏>، إِلَهِی إِنَّ مَنِ انْتَهَجَ بِکَ لَمُسْتَنِیرٌ وَ إِنَّ مَنِ اعْتَصَمَ بِکَ لَمُسْتَجِیرٌ وَ قَدْ لُذْتُ بِکَ یَا إِلَهِی فَلا تُخَیِّبْ ظَنِّی مِنْ رَحْمَتِکَ وَ لا تَحْجُبْنِی عَنْ رَأْفَتِکَ إِلَهِی أَقِمْنِی فِی أَهْلِ وَلایَتِکَ مُقَامَ مَنْ رَجَا الزِّیَادَهَ مِنْ مَحَبَّتِکَ إِلَهِی وَ أَلْهِمْنِی وَلَها بِذِکْرِکَ إِلَى ذِکْرِکَ وَ هِمَّتِی فِی رَوْحِ نَجَاحِ أَسْمَائِکَ وَ مَحَلِّ قُدْسِکَ إِلَهِی بِکَ عَلَیْکَ إِلا أَلْحَقْتَنِی بِمَحَلِّ أَهْلِ طَاعَتِکَ وَ الْمَثْوَى الصَّالِحِ مِنْ مَرْضَاتِکَ فَإِنِّی لا أَقْدِرُ لِنَفْسِی دَفْعا وَ لا أَمْلِکُ لَهَا نَفْعا"خودمو معرفی كنم،برا آسمونیا و ملائكه ی حاضر در این جلسه" إِلَهِی أَنَا عَبْدُکَ الضَّعِیفُ الْمُذْنِبُ وَ مَمْلُوکُکَ الْمُنِیبُ <الْمَعِیبُ‏> فَلا تَجْعَلْنِی مِمَّنْ صَرَفْتَ عَنْهُ وَجْهَکَ وَ حَجَبَهُ سَهْوُهُ عَنْ عَفْوِکَ إِلَهِی هَبْ لِی کَمَالَ الانْقِطَاعِ إِلَیْکَ وَ أَنِرْ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا بِضِیَاءِ نَظَرِهَا إِلَیْکَ حَتَّى تَخْرِقَ أَبْصَارُ الْقُلُوبِ حُجُبَ النُّورِ فَتَصِلَ إِلَى مَعْدِنِ الْعَظَمَهِ وَ تَصِیرَ أَرْوَاحُنَا مُعَلَّقَهً بِعِزِّ قُدْسِکَ إِلَهِی وَ اجْعَلْنِی مِمَّنْ نَادَیْتَهُ فَأَجَابَکَ وَ لاحَظْتَهُ فَصَعِقَ لِجَلالِکَ فَنَاجَیْتَهُ سِرّا وَ عَمِلَ لَکَ جَهْرا. إِلَهِی لَمْ أُسَلِّطْ عَلَى حُسْنِ ظَنِّی قُنُوطَ الْإِیَاسِ وَ لا انْقَطَعَ رَجَائِی مِنْ جَمِیلِ کَرَمِکَ إِلَهِی إِنْ کَانَتِ الْخَطَایَا قَدْ أَسْقَطَتْنِی لَدَیْکَ فَاصْفَحْ عَنِّی بِحُسْنِ تَوَکُّلِی عَلَیْکَ إِلَهِی إِنْ حَطَّتْنِی الذُّنُوبُ مِنْ مَکَارِمِ لُطْفِکَ فَقَدْ نَبَّهَنِی الْیَقِینُ إِلَى کَرَمِ عَطْفِکَ إِلَهِی إِنْ أَنَامَتْنِی الْغَفْلَهُ عَنِ الاسْتِعْدَادِ لِلِقَائِکَ فَقَدْ نَبَّهَتْنِی الْمَعْرِفَهُ بِکَرَمِ آلائِکَ إِلَهِی إِنْ دَعَانِی إِلَى النَّارِ عَظِیمُ عِقَابِکَ فَقَدْ دَعَانِی إِلَى الْجَنَّهِ جَزِیلُ ثَوَابِکَ إِلَهِی فَلَکَ أَسْأَلُ وَ إِلَیْکَ أَبْتَهِلُ وَ أَرْغَبُ وَ أَسْأَلُکَ"این جملات آخر با صلوات بر محمد و آل محد بین چی می خوای بگی" أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَجْعَلَنِی مِمَّنْ یُدِیمُ ذِکْرَکَ وَ لا یَنْقُضُ عَهْدَکَ وَ لا یَغْفُلُ عَنْ شُکْرِکَ وَ لا یَسْتَخِفُّ بِأَمْرِکَ إِلَهِی وَ أَلْحِقْنِی بِنُورِ عِزِّکَ الْأَبْهَجِ فَأَکُونَ لَکَ عَارِفا وَ عَنْ سِوَاکَ مُنْحَرِفا وَ مِنْکَ خَائِفا مُرَاقِبا یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ رَسُولِهِ وَ آلِهِ الطَّاهِرِینَ وَ سَلَّمَ تَسْلِیما کَثِیرا." باالحسین ِ العفو،العفو.... "صلَّ الله علیك یا اباعبدالله" از همین جا زائر بشیم،دلارو روانه ی حرم ابی عبدالله كنیم،اسم همه ی مارو جزو زائرانش ثبت و ضبط كنند. "السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللَّهِ وَ عَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِناَّئِکَ عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللَّهِ (اَبَداً) ما بَقیتُ وَ بَقِىَ اللَّیْلُ وَ النَّهارُ وَ لاجَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ،اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ" یه جمله روضه ی علی اصغر حسین،حاجتمندان و ملتمسین دعا رو هم در نظر داشته باشید، اونایی كه گره كور به كارشون خورده، مریضا و جانبازا رو هم در نظر داشته باشیم. خودمو دارم میگم،چیزی نمی دونیم از مقام علی اصغر،ولی اونایی كه چیزی می فهمیدن اهتمام خاصی به این نام داشتن، می گفت:داشتم می رفتم كربلا،اومدم خدمت آیت الله بهجت(ره)،گفتم:آقا دارم میرم كربلا،توصیه ای دارید یا نه؟فرمودند:رسیدید كنار حرم حسین به جا من ده تا روضه ی علی اصغر بخون. معلوم ِ خیلی خبراست در خونه ی این شش ماهه.   یک غنچه لاله سینه ی تنگش کباب شد پژمرد و زخم بر جگر آفتاب شد چون نذر کرده بود فدای پدر شود   *تا اومد بره میدان دید دوباره تو خیمه ولوله شده،صدا زن و بچه بلند شده، برگشت به خیمه ها زینب جان! من كه شما رو آروم كردم، دیگه چرا این طور دارید ضجه می زنید؟گفت:عزیز برادرم، تا صدای غربتت بلند شد،علی گهواره رو یه تكون داد،خودش رو از گهواره بیرون انداخت،یعنی بابا رو منم حساب كن.*   چون نذر کرده بود فدای پدر شود آنقدر ناله کرد که بابا مجاب شد شش ماهه ای که با اشاره ای از خواب می پرید با لای لای تیر سه شعبه به خواب شد   *حسین....*   تازه می خواست گلم بشكفد و باز شود زود گلچین گل من چیدی و پرپر كردی   *به خون گلوی علی اصغر،آقا و مولا و ولی نعمت ما برسان*"وَسَیَعْلَمُ الَّذِینَ ظَلَمُوا أَیَّ مُنقَلَبٍ یَنقَلِبُونَ"